H επίθεση Κρανιδιώτη για το τζαμί και η λάσπη του «εθνικισμού»

Ολομέτωπη επίθεση στον Σαμαρά με αιτία την επίσπευση από μέρους του της δημιουργίας τζαμιού στο κέντρο της Αθήνας, έκανε με άρθρο του ο γνωστός δικηγόρος Φαήλος Κρανιδιώτης.

Και αναρωτιώμαστε εμείς οι αιωνίως παραμερισμένοι και από παντού μαστιγωμένοι χριστιανοί ορθόδοξοι, μόνιμοι κάτοικοι αυτής της χώρας, λίκνο απ ότι μας έμαθαν στα σχολεία του πολιτισμού και των γραμμάτων, γεννέτηρα της

δημοκρατίας και της προόδου.

Είναι δείγμα πολιτισμού, δείγμα δημοκρατίας, η ανέγερση μουσουλμανικού τεμένους στο κέντρο της πρωτεύουσας αυτής της χώρας;

Την ανεξιθρησκία τη μεταφράζει ο κ. Σαμαράς και οι προωθούντες τη δημιουργία του, ως υποχρέωση της χώρας να ανεγείρει θρησκευτικούς ναούς σε κάθε θρησκεία που πιστοί της μπαίνουν από παράθυρα και χαραμάδες σ αυτό τον ρέμπελο και αφύλακτο τόπο;

Που κολλάει αυτό το απίθανο «Εχομε ελεύθερη θρησκεία, άρα χρειάζεται τζαμί η Αθήνα»;

Αν τους είχαμε καλέσει εμείς για να καλύψομε εργατικές ανάγκες της παραγωγής μας σα χώρα, θα μπορούσαμε να εξετάσομε αίτημα τους να ανεγείρουν ναό της θρησκείας τους οι ίδιοι, ή τα κράτη απ όπου προέρχονται, σε μέρη όμως, που σαφέστατα δεν θα ενοχλούσαν ούτε θα προσέκρουαν στο κοινό αίσθημα των μονίμων κατοίκων και δεν θα αλλοίωναν το περιβάλλον οικιστικά ή αρχιτεκτονικά.

Ούτε τους καλέσαμε, ούτε από πουθενά προκύπτουν κάποιες από τις παραπάνω προϋποθέσεις.  

Αυτό πως λέγεται; Αυτομαστίγωμα ;

Ειδικά σε μια εποχή που ισχυρίζεται η όποια ηγεσία του τόπου ότι έχομε οικονομικό πρόβλημα, μας φορτώνει με του κόσμου τα χαράτσια και τους φόρους, κουτσουρεύει κάθε τόσο μισθούς και συντάξεις μέχρι του σημείου μηδέν, εξαφανίζει σαν φακίρης από τη σκηνή κάθε έννοια κοινωνικής πρόνοιας και ασφάλισης από τους Έλληνες που μόχθησαν μια ζωή για μια αξιοπρεπή διαβίωση στα γεράματα όπως τους έταζε το κράτος που τους είσπρατε τις εισφορές τους και πάνω σ όλα αυτά, έρχεται τώρα να τους πετάξει στα μούτρα κι ένα μεγαλοπρεπές τζαμί, την ώρα που λιμοκτονούν και τσακίζονται στην ανεργία και την ανέχεια, για να τους πει, τι ;

Ότι έχω εναλλακτικούς πολίτες να σας αντικαταστήσω αν χρειαστεί ;

Η εθελοδουλία και η τυφλή υπακοή στις εντολές των ξένων πάσης φύσεως μέχρι που θα φτάσουν ;

Την Ελλάδα, τον ορθόδοξο Έλληνα, τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη σ αυτόν τον τόπο μέχρι πότε θα τα φιμώνουν ;

Το «καιρός λαγού καιρός λαγουδίνας», δεν τους το έμαθε η ιστορία ;

Και το…τραγικό της ιστορίας, η μόνιμη μέθοδος της λάσπης και της ταμπέλας σε όποιον τολμήσει να πει την απλή και αυτονόητη αλήθεια σ αυτό τον τόπο. Πετάμε πάνω του την ταμπέλα του ρατσιστή ή του εθνικιστή και τον βάζομε στην άκρη. Έτσι μάθανε αιώνες τώρα να επικρατούν τα κάθε λογής ολοκληρωτικά καθεστώτα. Ξεχνώντας πάντα ότι το θύμα τους μπορεί να το εξαφανίσουν, την αλήθεια του όμως, ποτέ !

                                                                  Βυζαντινός Αντίλαλος  

Το άρθρο του Φαήλου Κρανιδιώτη, όπως το βρήκαμε στο

iapopsi

 Χιλιάδες εκκλησίες και μοναστήρια μας στην Ιωνία, στον Πόντο, την Ανατολική Θράκη, την Καππαδοκία, την κατεχόμενη Κύπρο είναι ατιμασμένες. Άλλες γίνανε τζαμιά, άλλες στάβλοι κι άλλες κείτονται ερείπια.

Τα ίχνη από το αίμα της Γενοκτονίας των Χριστιανών στέγνωσε πια αλλά τα ακοίμητα τεκμήρια της λεηλασίας και του πολιτισμικού σκέλους της Γενοκτονίας παραμένουν κάρφος στον οφθαλμό μας. Αν πάρεις τα μονοπάτια των πορειών θανάτου, του Άουσβιτς εν ροή των Ελλήνων και των Αρμενίων της Μικράς Ασίας, εκεί όπου, σε ένα πρωτοφανές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, με παλλαϊκή συμμετοχή των εξισλαμισμένων ορδών που υποδύονται το τουρκικό «έθνος», βρήκαν φρικτό θάνατο εκατομμύρια αμάχων αδερφών μας, θα συναντήσεις παντού τα μνημεία της ανεκδίκητης βαρβαρότητας των Τούρκων. Πανάρχαιες εκκλησίες και μοναστήρια μαγαρισμένες απ' τους μιναρέδες ή από γελάδια και πρόβατα.

Στην Τουρκία οι ιερωμένοι μας κυκλοφορούν με πολιτικά, μόνο ο Πατριάρχης φορά το σχήμα του. Η ελληνική κοινότητα της Πόλης, μετά από σειρά διώξεων, απέμεινε σκιά του εαυτού της, λίγοι γέροντες, την στιγμή που η μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη ανθεί.
Στην Σαουδική Αραβία δεν υπάρχει χριστιανική εκκλησία κι ούτε μπορεί να χτιστεί. Αν φοράς σταυρό, θα προπηλακιστείς και θα χάσεις την ελευθερία σου, αν όχι τη ζωή σου. Στην Τουρκία χριστιανοί ιερωμένοι δολοφονούνται με την κάλυψη της αστυνομίας, ενώ στην Συρία των «ανταρτών» και την «ανοιξιάτικη» Αίγυπτο διεξάγεται από τους ισλαμιστές γενοκτονία σε βάρος των χριστιανών υπό την αφασιακή συνενοχή της αυτοκαταστροφικής Δύσης.

Τα καθεστώτα αυτά, φορείς ενός μεσαιωνικού μανιχαϊσμού, με βαθύτατα ρατσιστικές ιδεοληψίες και πρακτικές, που προπαγανδίζουν κι ασκούν βία σε βάρος των Χριστιανών, εφαρμόζουν σε βάρος των γυναικών πολιτικές που κάνουν το Γ' Ράϊχ να μοιάζει με παράδεισο δημοκρατικής ισότητας.

Γιατί άραγε οφείλουμε να επιτρέψουμε την ίδρυση μεγαλοπρεπούς τζαμιού, οποιουδήποτε τζαμιού, στην Αθήνα, στην πρωτεύουσα μιας Ορθόδοξης Χριστιανικής χώρας και πνευματική πρωτεύουσα της ευρωπαϊκής ιδέας; Δεκάδες οι υπαρκτοί ευκτήριοι οίκοι, τα τζαμιά για τους όποιους μουσουλμάνους ζουν εδώ ή μας επισκέπτονται. Είναι ήδη πολύ περισσότερα απ' όσα θα 'πρεπε, όπως είναι ήδη πολλοί οι παράνομοι μουσουλμάνοι, πολύ περισσότεροι απ' όσους επιτρέπει η κοινωνική συνοχή της χώρας.

Τα τζαμιά κι οι μιναρέδες τους είναι σύμβολα ισχύος για το Ισλάμ, την πλέον αναχρονιστική, επιθετική και ρατσιστική θρησκεία στον κόσμο. Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.

Αποκατέστησαν τις βεβηλωμένες εκκλησίες μας;

Μπορούν οι Χριστιανοί να ζήσουν στις χώρες αυτές και να ασκήσουν ανεμπόδιστα τα λατρευτικά τους καθήκοντα; Όχι.
Λάθος μέγα λοιπόν μια τέτοια υποχώρηση, χωρίς καμία αμοιβαιότητα. Θα 'πρεπε όμως να γίνει αληθινή επανάσταση, να αρνηθούν τον πυρήνα της θρησκείας τους για να υπάρξει τέτοια αμοιβαιότητα. Απίθανο.

Κι εγώ δεν φοβάμαι να το πω: το Ισλάμ είναι φασισμός, είναι ρατσισμός, είναι ασύμβατο με τις αξίες μας και τον τρόπο ζωής μας. Η δυτική έννοια της Δημοκρατίας και της ισονομίας, δεν τους είναι μόνο άγνωστη αλλά και απεχθής. Χώρο επέκτασης μας θεωρούν και την περίοδο που διάγουμε την θεωρούν μόνο ανακωχή, γιατί γι' αυτούς «δεν υπάρχει ειρήνη με τους απίστους».

Μόνο ανοχή με αυστηρή επαγρύπνηση μπορούμε να δείχνουμε. Όχι υποχωρητικότητα. Διότι μια άλλη αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει μετριοπαθές Ισλάμ. Είναι μια ζώσα εκρηκτική ύλη, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να πυροδοτηθεί. Δείτε την εξέλιξη των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας, πως κατρακυλούν στον φανατισμό. Είχαν απαγορεύσει τις κούκλες στις βιτρίνες! Τώρα με νέα νομοθεσία θα παύσουν να υπάρχουν μικτά σχολεία από την ηλικία των εννέα ετών κι απάνω.! Η μαντήλα και το τσαντόρ επεκτείνονται ραγδαία και στην τάχα πιο κοσμική Τουρκία. Δείτε τα χάλια της Αιγύπτου, την πρωτοφανή βαρβαρότητα των γενοκτόνων «αγωνιστών της ελευθερίας» στην Συρία.
Και θα επιτρέψουμε σε αυτούς να βάλουν πόδι στην πρωτεύουσα μας; Θα έχουμε την «απόλαυση» ν' ακούμε τον μουεζίνη να ρυπαίνει τ' αυτιά μας; Πόση λερή «πολιτική ορθότητα» ακόμη ως τον αυτοχειριασμό μας;

Κι υπενθυμίζω, στην Επανάσταση αγωνιστήκαμε εναντίον σουνιτών μουσουλμάνων, καθαιρέσαμε με την βία του αγώνα μας τα σύμβολα της μισητής δεσποτείας τους. Με το σπαθί και το ντουφέκι τους διώξαμε πίσω στην Ασία. Αυτούς πολεμήσαμε. Αυτούς που τώρα θέλουν τζαμί στην Αθήνα.

Όπως σωστά έγραψε κι ο φίλος Προφήτης, δεν έχουμε καμία υποχρέωση να διευκολύνουμε την πολυτελή τέλεση των λατρευτικών καθηκόντων των ορδών των παράνομων κι απρόσκλητων μουσαφιραίων. Χρέος μας προς το εθνικό συμφέρον, την δημόσια τάξη και ασφάλεια, την κοινωνική συνοχή, είναι η μαζική απέλαση τους, όχι να τους χτίσουμε ...τέμενος.

Ας μην μαγαρίσουμε μόνοι μας την πόλη που έπεσε πολεμώντας για την ελευθερία της ο Καραϊσκάκης. Στον αττικό ορίζοντα δεν υπάρχει θέση για τζαμί. Προσβάλλει την αισθητική μας, την Ιστορία μας, την Ελευθερία μας.