Με προιόν το σεξ και κέρδος την επιτυχία

Κάποτε για να ανέβει τα σκαλιά της επιτυχίας ένας καλλιτέχνης, ή ηθοποιός ήταν αυτός ή τραγουδιστής, απαραίτητο προσόν ήταν να διαθέτει πηγαίο ταλέντο, καλή φωνή και παρουσία, αλλά  και την απαραίτητη εκπαίδευση στην ορθοφωνία και την υποκριτική.

Σήμερα, το μόνο που χρειάζεται ένας ή μια για να «επιτύχει» και να γίνει διάσημο και «φραγκάτο» πρόσωπο, είναι η εκπόρνευση του εαυτού του-της.

Τα υπόλοιπα, θεωρούνται περιττά έως άχρηστα στον κόσμο της show biz, αφού απευθύνονται σε μάζες(και όχι μονάδες ανθρώπων) που διψούν για σεξ και

όχι για τέχνη.

Σ ένα κοινό που διψά για κατινιά, κουτσομπολιό και οφθαλμόλουτρο σε πλαστικές κούκλες του σεξ, που προκειμένου να γίνουν διάσημες από τη μια στιγμή στην άλλη και το μόνο που έχουν να πουλήσουν άφθονο και τις περισσότερες φορές αγορασμένο από τις τράπεζες των πλαστικών χειρούργων και των «ινστιτούτων καλλονής», είναι το σεξ.

Από καλλιτεχνικής άποψης, τι να πουλήσουν, αλλά και ποιόν ενδιαφέρει ;

Δεν αλλάζουν λοιπόν μόνο οι καιροί, αλλά και τα μέτρα, τα προσόντα και οι απαιτήσεις στο δρόμο προς την επιτυχία.

Και επειδή η βιομηχανία του θεάματος βιάζεται και απαιτεί αύξηση των κερδών εδώ και τώρα, ο πήχης όλο και κατεβαίνει, μαζί με το φύλο συκής, εις βάρος της τέχνης της δημιουργίας, αλλά και του αισθητικού κριτηρίου του φιλοθεάμονος κοινού.

Με αποτέλεσμα, το ισοζύγιο της διαχρονικής εξέλιξης του σύγχρονου πολιτισμού, να παρουσιάζει αρνητική πορεία, σε μια κοινωνία των πολυμέσων και της τεχνολογικής εξέλιξης, που βίωσε την άνοιξη της δεκαετίας του 50 και του 60 στη μουσική και τον κινηματογράφο και έπεσε στα τάρταρα του 21^ου αιώνα της εκπορνευόμενης αναγνωρισιμότητας και επιτυχίας.

Με λαικές αγορές που μοιράζουν βραβεία, σε πάγκους γεμάτους σεξ σε τιμές ευκαιρίας.

Όχι πως δεν υπήρχαν και τότε οι σεξουαλικώς αναρριχόμενοι, αλλά αποτελούσαν μειοψηφία και ήταν δακτυλοδειχτούμενοι, με αποτέλεσμα να τους αποβάλει τις περισσότερες φορές αναγκαστικά το σύστημα.

Και δεν μιλάμε μόνο για την Ελληνική σοου μπιζ που μας έχει αλλάξει τα…πρότυπα, αλλά έχει και η διεθνής σκηνή τα δικά της.

Στο Allure του Μαίου, έρχεται η νεαρή ηθοποιός και τραγουδίστρια Αμάντα Σέιφριντ, γνωστή από την ταινία Οι Άθλιοι να δώσει συνέντευξη και να δηλώσει ότι για να ανταπεξέλθει στα φωνητικά που απαιτούσε η ταινία, ακολούθησε τη συμβουλή του δασκάλου φωνητικής.

«Πρέπει να φανταστείς ότι έχεις ένα πέος μέχρι το λαιμό. Πρέπει να το νιώθεις να ακουμπά την πρόσθια πλευρά του λαιμού. Εκείνη είναι η ιδανική στιγμή για να τραγουδήσεις, εκεί ακριβώς βρίσκεται ο λάρυγγας»

Μετά το…κόλπο με τα γλυφιτζούρια στην ταινία Lovelace για τη ζωή της Linda Lovley, ήρθε το…κόλπο με τα φωνητικά των Αθλίων.
Εμείς τι να πούμε…αν αυτό τη βοηθά να προσδιορίσει το γεωγραφικό στίγμα του λάρυγγα. Τώρα βέβαια ξέρομε τι θα κάνομε την επόμενη φορά  που θα χρειαστεί να τραγουδήσομε σε καμιά παρέα.

Δεν ξέρομε όμως…στα δημοτικά τραγούδια βοηθά αυτό ;