- "Η άχρηστη γενιά του Πολυτεχνείου, αυτή πού κατέστρεψε τη χώρα".
Μια λεζάντα καθαρά νεοταξικής προβοκατόρικης προέλευσης, μια λεζάντα για ητοπαθείς και με μνήμη ψαριού όχλους.
Η γενιά εκείνη, που θέλει με τις λεκτικές ταχυδακτυλουργίες να μηδενίσει η νεοταξική προπαγάνδα...
...Με τους αγώνες και το εθνικό της φρόνημα που επέδειξε στην εποχή της, πρέπει να αποτελεί παράδειγμα στο σήμερα, απέναντι στη σημερινή των μπαχαλάκηδων, των ΜΚΟ, των χρήσιμων ηλιθίων της νέας τάξης και των αλεργικών στη σημαία, τη θρησκεία και τα σύμβολα.
Των άθεων και των απάτριδων προοδευτικάριων της σημερινής αριστεράς των επαγγελματιών αντιφασιστών και αντιρατσιστών.
Η σημερινή γενιά αν έμοιαζε έστω και στο ελάχιστο με τη γενιά του 60-70, κανένας αλήτης πολιτικός δεν θα μπορούσε να υποδουλώσει τη χώρα και το λαό στον εβραιοναζιστικό βόθρο.
Γεννήθηκαν καθάρματα, ζήλεψαν τη δόξα του Εφιάλτη και έγιναν προδότες αγώνων που δεν ήταν ποτέ δικοί τους, μιας γενιάς που πρόδωσαν με το χειρότερο τρόπο και μιας πατρίδας πού ΠΟΤΕ δεν θεώρησαν δική τους.
Οι ήρωες, παρέμειναν άγνωστοι, αφανείς.
Θαυμάστε ήθοςκαι ύφος, διαφθορά της καθεστωτικής δημοσιογραφικής πορνείας, αλλά και ηρωισμό από αφανείς ήρωες της νεολαίας της αξέχαστης ΕΦΕΕ.
Τα τσογλάνια δυστυχώς όπως συνήθως, επικράτησαν.
Και τραγουδούν ακόμα.
Περισσότερα για τα "τσογλάνια" αλλά και για τους αφανείς ήρωες της γενιάς του Πολυτεχνείου, θα βρείτε σε σχετικό μας δημοσίευμα,
ΕΔΩ.
https://keritisriver.blogspot.com/2018/10/Karamanlis-h-tanks-i-frasi-poy-simadepse-ti-matapoliteysi.html
- Πολέμαγε κάτω από την ελληνική σημαία, το σημερινό "κουρελόπανο".
- Πολέμαγε τραγουδώντας τον Εθνικό Υμνο, το σημερινό "εθνικιστικό κατάλοιπο"
- Αγωνιζόταν κάτω από το όραμα της ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.
- Και δεν ήταν βέβαια...εθνικιστές.
- Αλλά ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ με κεφαλαία.
Γράφει και επισημαίνει καλή φίλη που έζησε τα γεγονότα από κοντά μιας και το πατρικό της ήταν δίπλα στο Πολυτεχνείο.
![]() |
Πιστή απεικόνιση της ωμής πραγματικότητας απο το σκιτσογράφο Πέτρο Τσιολάκη |
Είναι αυτοί οι πασίγνωστοι, πού επάνω στις αρχές, τους αγώνες και τις αξίες της γενιάς του Πολυτεχνείου, έχτισαν πολιτικές καριέρες και πρόδωσαν με τον πιό ξετσίπωτο τρόπο.
Αυτοί που τον καιρό της θύελας και των μνημονίων, ανέλαβαν υπερήφανα το ρόλο στυγνών εκτελεστών συμβολαίων θανάτου εναντίον της χώρας και του λαού.
Οι ήρωες παρέμειναν αφανείς και οι εφιάλτες και τυχοδιώκτες, αναδείχτηκαν ήρωες και εισέπραξαν τις δάφνες του Εφιάλτη , με βουλευτικά και υπουργικά έδρανα στη νέα προ-κατοχική βουλή της μεταπολιτευτικής μαφίας.
Αυτοί αγωνίστηκαν κάτω από την ελληνική σημαία, που σήμερα θεωρείται από τη γενιά των "προοδευτικών" κουρελόπανο.
Αυτοί δεν δίστασαν να διακινδυνεύσουν τη ζωή τους στα πρότυπα των παλιών εθνικών ηρώων, για την ελευθερία, τη δημοκρατία, την πατρίδα.
Έννοιες, που η σημερινή αριστερά των τσογλανοειδών του εβραίου επιβήτορα θεωρεί ξεπερασμένες.
Αυτοί πολέμησαν, εκεί που εμείς αποδεικνυόμαστε
ΟΛΙΓΙΣΤΟΙ, ΔΕΙΛΟΙ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ.
Το ιστορικό της σύλληψης Παπαδόπουλου και της επέμβασης των μυστικών υπηρεσιών και των εθνοδοσίλογων.
Κείμενο που ανασύραμε από την ιστοσελίδα «molwnlave.net»
Τή νύχτα στις 14 Νοεμβρίου 1973, ο Ισραηλινός στρατηγός Μοσέ Νταγιάν έφτασε στην Αθήνα. Εγκαταστάθηκε στο σπίτι του γαμπρού του Δημ. Ιωαννίδη, του γιατρού Αλαζράκη. Από εκεί έστειλε μήνυμα στον Ιωαννίδη να είναι έτοιμος. «Η ώρα έφθασε. Όλα είναι έτοιμα.»
Την επομένη, 15 Νοεμβρίου, το γιώτ «Απόλλων» ιδιοκτησίας της εταιρίας OTC, η οποία ήταν ιδιοκτησία της CIA, έφθασε στόν Πειραιά. Το γιώτ, πρίν τη μετατροπή του, ήταν μονάδα του βρετανικού πολεμικού ναυτικού.
![]() |
Μοσέ Νταγιάν |
Ηταν εξοπλισμένο με πανίσχυρο ασύρματο, τέλεια εργαστήρια καί αναρίθμητους φακέλους. Είκοσι κομάντος συμπλήρωναν το ειδικό πλήρωμα του σκάφους. Από τον Πειραιά έπλευσε προς τα ανοιχτά του Σουνίου, όπου καί περίμενε ανενόχλητο.
Στο μεταξύ έκαναν τις ανάλογες επαφές τους, κυρίως με τον στρατηγό Νταγιάν, ο
οποίος ήταν σε συνεχή επαφή με Έλληνες πολίτες για την υπόθεση του
Πολυτεχνείου.
Η κύρια επαφή του Νταγιάν, εκτός από Ιωαννίδη – Αραπάκη – Μπονάνο,
ήταν με τον Γιάγκο Πεσματζόγλου, ο οποίος τότε ήταν μέλος της λέσχης
Μπίλντενμπεργκ γιά την Ελλάδα. Είχε αναλάβει το πολιτικό σκέλος της
εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Ηταν ο ενδιάμεσος μεταξύ των επικεφαλής των φοιτητών, του στρατηγού Νταγιάν και
της λέσχης Μπίλντενμπέργκ.
Με την ελπίδα καί την ευχή πως θα βγουν καί θα καταγγείλουν δημόσια τα γεγονότα εκείνης της νύχτας από την πλευρά τους, όπως εκείνοι τα έζησαν, υπόσχομαι αν δεν μιλήσουν οι ίδιοι, να δημοσιεύσω στο επόμενο βιβλίο μου τα ονόματα τους.
Τα χαράματα της 16ης Νοεμβρίου, έφθασαν χίλιοι κομμάντος από τις Βρυξέλλες, με εντολή να συμμετάσχουν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Όλοι μεταφέρθηκαν από τη βάση του Ελληνικού στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, στο Πεδίο του Άρεως.
Τους μοιράσθηκαν Ελληνικές στρατιωτικές και αστυνομικές στολές καί περίμεναν διαταγή να επέμβουν.
Εκτός απο όπλα, είχαν στην κατοχή τους ασύρματο, συγχρονισμένο με εκείνον του γιώτ «Απόλλων», απ’ όπου περίμεναν την διαταγή για επέμβαση.
![]() |
Ο Νταγιάν με το πατριωτάκι του τον απόλυτο άρχοντα της Αμερικής μετά το σκάνδαλο Watergate, Κίσιγκερ. |
Ο στρατιωτικός που είχε αναλάβει την εποπτεία όλων των ανδρών, ήταν ο υποστράτηγος Χουήζερ του ΝΑΤΟ, αλλά και έμπιστος της Τριμερούς Επιτροπής.
Την νύχτα της 16ης Νοεμβρίου, οι κομάντος του ΝΑΤΟ διατάχτηκαν από τον υποστράτηγο Χουήζερ, να ακροβολιστούν στο Πεδίο του Άρεως και να περιμένουν διαταγές.
Οι είκοσι κομάντος που περίμεναν στο γιώτ, διατάχτηκαν να πάνε με λέμβους στη στεριά, να καταλάβουν το σπίτι του Γεώργιου Παπαδόπουλου, να κόψουν τα τηλέφωνα του και να απαγορεύσουν στο δικτάτορα κάθε επαφή με τον έξω κόσμο.
Να συνεννοηθούν μετά με τους Έλληνες «συναδέλφους» τους και να περιμένουν διαταγή, για να αποχωρήσουν. (Οι είκοσι κομάντος είχαν ντυθεί με Ελληνικές στρατιωτικές στολές).
Όταν η Δαμανάκη αρνούμενη να ορκιστεί στο Ευαγγέλιο, δήλωνε και θιγμένη απο έκφραση του Καρατζαφέρη που αποκάλεσε εβραίο Ροζενστάιν το Ροζάκη
Όταν νύχτωσε, οι κομάντος έφθασαν στην ακτή και από εκεί με στρατιωτικά τζίπ κατευθύνθηκαν προς το σπίτι του δικτάτορα Παπαδόπουλου.
Οι άλλοι έφυγαν κατά ομάδες από τη Γεωγραφική Υπηρεσία καί ακροβολίστηκαν στο Πεδίο του Άρεως. Αργότερα, όταν το τάνκ έσπασε την πόρτα του Πολυτεχνείου, οι κομμάντος βρίσκονταν ήδη μέσα.
Στις εφιαλτικές στιγμές που ακολούθησαν οι ΝΑΤΟικοί κομάντος χτυπούσαν αδιάκριτα.
Σκότωσαν, έσφαξαν, έσπασαν ωμοπλάτες και όταν πιά είχε γίνει η δουλειά τους, ένα στρατιωτικό σφύριγμα του επί κεφαλής, τους επανέφερε στην τάξη.
Ανασυντάχθηκαν καί όπως είχαν έρθει, έφυγαν αθόρυβα. Σε μία ώρα απογειώνονταν από τη βάση του Ελληνικού, με προορισμό τις Βρυξέλλες.
Χίλια δολλάρια ‘μπόνους’ πήρε ο καθένας, γιά εκείνη τη βραδυά.
Το ίδιο έγινε και με τους είκοσι. Διατάχθηκαν να επιστρέψουν στο γιώτ.
Ξημερώματα στις 18 Νοεμβρίου 1973, το γιώτ «Απόλλων», έπλεε ανοιχτά, με προορισμό την Βαρκελώνη.
Ο στρατηγός Νταγιάν, αφού ενέκρινε τον κατάλογο των νέων υπουργών, τακτοποίησε και άλλες μικρές λεπτομέρειες καί αναχώρησε αθόρυβα για το Ισραήλ από όπου είχε έρθει.
Οι τρείς (οι δύο κύριοι καί η κυρία), Έλληνες αυτοί, «συνελήφθησαν» από την ασφάλεια, για να γράψουν υποθήκες και να λάμψουν ως υπουργοί και εθνοπατέρες.
![]() |
Γιάελ Νταγιάν - Δαμανάκη οι κολητές και όπως λέγεται, συμφοιτήτριες. Ή το ανάποδο |
Πριν την επέμβαση του τανκ όμως,
αυτοκίνητο με συμβατικούς αριθμούς της Αμερικανικής Πρεσβείας νωρίς το βράδυ
της 16ης Νοεμβρίου, τους παρέλαβε από την πόρτα του Πολυτεχνείου που βλέπει προς
την Στουρνάρη και τους μετέφερε στην πρεσβεία, στο
γραφείο του σταθμάρχη της CIA.
Μετά από μισή ώρα συζητήσεων και «διαβουλεύσεων», το ίδιο αυτοκίνητο τους
μετέφερε πάλι πίσω.
Οταν μπήκαν στο κτίριο του Πολυτεχνείου, σε ελάχιστα λεπτά το τανκ έσπαζε την
πόρτα.
Ο Γιάγκος Πεσματζόγλου,
παρέμεινε στην Αθήνα φυσικά, μετά, σαν «κομμένο χαρτί».
Δεν ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθεί αλλού, ενώ αργότερα έλαμψε ως Ευρωβουλευτής,
διάγοντας βίον ευρωπαικόν, αξιοπρεπή και πλούσιον.
Και συνεχίζοντας απο εκεί που το αφήσαμε και να
κλείσομε με τον ίδιο τρόπο που ανοίξαμε το άρθρο μας,
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ, ΟΙ ΑΧΡΗΣΤΟΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ????
ΕΚΕΙΝΗ Η ΓΕΝΙΑ, ΓΙΑ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΦΡΑΠΕ ΚΑΙ ΤΩΝ LIKE ?
Που περιμένει τον κάθε ξενοκίνητο μάγο και τον κάθε επαγγελματία σωτήρα να τη σώσει χωρίς εκείνη να διακινδυνεύσει ούτε ένα λεπτό τη ραστώνη του καναπέ, των κοινωνικών δικτύων και των φραπεδοκατανύξεων ?
Η ιστορία αν και επαναλαμβάνεται εκνευριστικά σε
καρμπονιζέ ιστορικά φύλλα, εμείς δεν μαθαίνουμε, δεν παραδειγματιζόμαστε, δεν
γινόμαστε καλύτεροι.
Αλλά παρακμάζομε, αεί κατολισθαίνοντες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια αναγνωστών