"Ήρθαν ντυμένοι φίλοι,
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
..................................................................
..... και τα δώρα τους άλλο δεν ήτανε,
παρά σίδερο και φωτιά.
Στ’ ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα
μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά." Οδ. Ελύτης, Άξιον Εστί, Ψαλμός Ζ