Τα Φρούτα, ένας επίγειος παράδεισος πηγή υγείας και ομορφιάς

Όλα τα φρούτα, τροπικά αλλά και αυτά των Μεσογειακών χωρών όπως είναι η Ελλάδα, δεν έχουν να μας δώσουν μόνο το πλούσιο τους άρωμα, τον γεμάτο βιταμίνες και φυτικές ίνες χυμό τους και τη λαχταριστή τους γεύση.

Είναι ένα από τα πιο ακριβά δώρα της φύσης προς τον άνθρωπο.

Το μόνο αντάλλαγμα που ζητά η φύση σε όλα όσα απλόχερα δίνει στον άνθρωπο, είναι ο σεβασμός. Γιατί όταν ασελγήσομε πάνω σ αυτήν στο βωμό του όποιου κέρδους και μπροστά στην αμετροέπεια της μαζικής παραγωγής, η φύση βιάζεται, μαραίνεται.

Tα φρούτα είναι μια εξαιρετική τροφή που αξίζει να έχουμε στην διατροφή μας σε καθημερινή βάση. Αυτή η διατροφική κατηγορία είναι από τις καλύτερες που μπορούμε να επιλέξουμε για το διαιτολόγιό μας διότι έχουν πολλές βιταμίνες και ανόργανα στοιχεία (μέταλλα και ιχνοστοιχεία).

Τα φρούτα μαζί με τα λαχανικά βρίσκονται στην δεύτερη βάση της διατροφικής πυραμίδας της Μεσογειακής διατροφής, σύμφωνα με την οποία ότι ο άνθρωπος θα πρέπει να καταναλώνει καθημερινά 5 μερίδες φρούτων.

Φυτικές ίνες

Οι φυτικές ίνες χωρίζονται σε διαλυτές και μη διαλυτές ανάλογα με τη διαλυτότητά τους. Οι μη διαλυτές ίνες δεν μπορούν να διαλυθούν στο νερό, αυξάνουν τον όγκο των κοπράνων και επιταχύνουν τη διέλευση της τροφής από τον πεπτικό σωλήνα διευκολύνοντας τις κενώσεις. Οι τροφές που περιέχουν τέτοιες ίνες είναι το πίτουρο, τα ανεπεξέργαστα δημητριακά, τα λαχανικά και οι φλούδες φρούτων.

Οι διαλυτές ίνες υπόκεινται σε ζύμωση από την εντερική χλωρίδα και αυξάνεται η μάζα τους, επομένως αυξάνεται ο όγκος των κοπράνων, ενώ συμβάλλουν και στην ενυδάτωσή τους. Διαλυτές ίνες έχουν η βρώμη, οι ξηροί καρποί, η σάρκα φρούτων και τα περισσότερα λαχανικά. Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος των διαλυτών φυτικών ινών, και μάλιστα τελευταίας γενιάς, είναι η γλυκομαννάνη (Dulcofibre―), η οποία έχει μεγαλύτερη ικανότητα απορρόφησης νερού (100 έως 200 φορές το βάρος της) από άλλες πιο παραδοσιακές ίνες και ικανότητα σχηματισμού γέλης με μικρή ρευστότητα.

Η γλυκομαννάνη, δεσμεύοντας το νερό, υποστηρίζει τη λειτουργία του εντέρου σχηματίζοντας μια φυσική γέλη, η οποία όχι μόνο μαλακώνει και διευκολύνει το πέρασμα των κοπράνων, αλλά ασκεί μάλαξη στο τοίχωμα του εντέρου με σκοπό να βοηθήσει στην ομαλότητα της αφόδευσης και την καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος καθημερινά.

Επομένως, μια διαλυτή φυτική ίνα με μεγάλη ικανότητα απορρόφησης νερού και ικανότητα σχηματισμού γέλης είναι περισσότερο αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας.

Η επιπρόσθετη πρεβιοτική της επίδραση διεγείρει την αύξηση των ωφέλιμων βακτηρίων στο έντερο βελτιώνοντας την πέψη και την κινητικότητα του εντέρου και επομένως βοηθώντας στη διατήρηση της ομαλής εντερικής δραστηριότητας.

Που θα τις βρούμε

Για να ομαλοποιήσεις την εντερική λειτουργία σου αλλά και να προστατέψεις παράλληλα την καρδιά σου, φρόντισε να εμπλουτίσεις τη διατροφή σου με άφθονες φυτικές ίνες. Συγκεκριμένα, φρόντισε να καταναλώνεις:

  Περισσότερα φρούτα: Μπορείς να αυξήσεις την πρόσληψη ινών με το να επιλέγεις φρούτα αντί για φρουτοχυμό. Ειδικά τα μήλα, τα πορτοκάλια, τα αχλάδια, τα σταφύλια, τα ροδάκινα, τα δαμάσκηνα περιέχουν πολλές υδατοδιαλυτές ίνες.

  Αφθονα λαχανικά: Είναι αναγκαίο να καταναλώνεις όσο το δυνατόν

περισσότερα διαφορετικά λαχανικά και όσο το δυνατόν συχνότερα (όχι μόνο κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού ή βραδινού γεύματος). Ολοι οι τύποι κρεμμυδιών και λάχανου, το μπρόκολο και το κουνουπίδι δίνουν άφθονες πολύτιμες φυτικές ίνες.

  Οσπρια: Θα πρέπει να καταναλώνεις συχνότερα όσπρια, δηλαδή φακές, φασόλια, φάβα και ρεβίθια, που είναι πλούσιες πηγές και των 2 τύπων ινών.

Αποτέλεσμα της χαμηλής πρόσληψης φυτικών ινών είναι: δυσκοιλιότητα-επώδυνες κενώσεις, Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου (ΣΕΕ), γενικά πεπτικά προβλήματα, αιμορροΐδες και κιρσοί - φλεβίτιδα - θρόμβωση - ραγάδες, καθυστέρηση του αισθήματος κορεσμού - παχυσαρκία.

                                                                                                          http://www.enet.gr

ΤΡΟΠΙΚΑ ΦΡΟΥΤΑ

Ανανάς

Ο ανανάς είναι ποώδες φυτό που ανήκει στην οικογένεια Βρομελιοειδή(Bromeliaceae). Σήμερα καλλιεργείται σε θερμοκήπια σε πολλές περιοχές του κόσμου αν και κατάγεται από τροπικά κλίματα. Ο καρπός του τρώγεται ωμός ή συντηρημένος σε κονσέρβες και χρησιμοποιείται πολύ στη ζαχαροπλαστική.

ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ: C
ΣΤΟΙΧΕΙΑ: Μαγγάνιο, που ενισχύει την αντιοξειδωτική άμυνα του οργανισμού
ΘΕΡΜΙΔΙΚΗ ΑΞΙΑ: Μια μέτρια φέτα 20 θερμίδες
ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ: Εκτός ψυγείου

Μπανάνα

Η μπανάνα είναι τροπικό φρούτο, καρπός της μπανανιάς. Η μπανάνα είναι ένα θρεπτικό φρούτο, που περιέχει βιταμίνες B και C, Ασβέστιο, Ιώδιο, Σίδηρο, Μαγνήσιο, Φώσφορο, Κάλιο, Θείο και μικρή ποσότητα Φθορίου.

Bοηθάει σε περιπτώσεις καρκίνου, διαβήτη, σε έλκη, πέτρες νεφρών, λευχαιμία, ρευματισμούς, αρθριτικά και στην καταπολέμηση της ανικανότητας και στειρότητας.

Μια μπανάνα 100 γραμμαρίων περιέχει: Θερμίδες 85, Πρωτείνες 1,1γρ., Υδατάνθρακες 22,2 γρ., Χοληστερίνη 0, Λιπαρά 0,2 γρ.
Βιταμίνες: A 190 Δ.Μ., β1 0,05mg, Β2 0,06mg, Β3 0,7mg, Β6 0,5mg, Φολικό οξύ 10,9μικρομίλ, C 10mg, D 0,E 0,4Δ.Μ.
Βασικά μέταλλα: Ασβέστιο 8 mg, Φώσφορος 26 mg, Σίδηρος 0,7 mg, Νάτριο 1 mg, Μαγνήσιο 33 mg, Κάλιο 370 mg.

Καταναλώνεται συνήθως ωμή, αν και μπορεί να φαγωθεί τηγανητή, ψητή και αποξηραμένη, σε στρογγυλές επίπεδες φέτες. Για τη διατήρησή της μπορεί μετά την ξήρανση να τριφτεί σε αλεύρι. Είναι φυτό γηγενές της τροπικής ζώνης και πιθανώς εξημερώθηκε για πρώτη φορά στην Παπούα Νέα Γουινέα. Σήμερα καλλιεργείται κυρίως στην τροπική ζώνη.

Ορισμένες πρόσφατες ανακαλύψεις φυτολίθων μπανάνας στο Καμερούν που χρονολογούνται στην πρώτη χιλιετία π.Χ. πυροδότησαν μια διεθνή συζήτηση για την αρχαιότητα καλλιέργειας της μπανάνας στην Αφρική. Η πιο πρώιμη μαρτυρία καλλιέργειας μπανάνας πριν από αυτές τις πρόσφατες ανακαλύψεις θεωρείτο ο ύστερος 6ος αιώνας. Τούτη η μαρτυρία υπονοεί ότι οι μπανάνες καλλιεργούνταν στην Αφρική πριν φθάσουν Πολυνήσιοι έποικοι στη Μαδαγασκάρη και υποδεικνύει επίσης επίσης επαφή και εμπόριο μεταξύ Πολυνήσιων και Αφρικανών τουλάχιστον 3.000 χρόνια πριν.

 Άλλες ποικιλίες μπανάνας εισήχθησαν στην ανατολική ακτή της Αφρικής από Μουσουλμάνους Άραβες.

Υπάρχουν πολλά είδη ποικιλιών μπανάνας, πολλά από τα οποία θα εξέπλητταν τους δυτικοευρωπαίους καταναλωτές που είναι συνηθισμένοι στην πανταχού παρούσα ποικιλία επιδόρπιου Cavendish που βρίσκονται στα σουπερμάρκετ. Άλλες περιλαμβάνουν τις κόκκινες Κουβανέζικες (ή Κολοράντο) οι οποίες προέρχονται από τον Ισημερινό και έχουν καφετί-κόκκινο δέρμα, Λακτάταν από τις Φιλιππίνες οι οποίες είναι πολύ αρωματικές, και Μανζάνο και Μπούρο που έχουν ελαφριές γεύσεις μήλου και λεμονιού, αντίστοιχα. Άλλες εξωτικές ποικιλίες δεν καταναλώνονται γενικά τοπικά, επειδή δεν αποθηκεύονται σωστά ή βλάπτεται εύκολα η φλούδα τους.

Οι μπανανιές που φυτρώνουν στην Ελλάδα, κυρίως στη Μεσσηνία και την Κρήτη παράγουν ιδιαίτερα εύγεστες και αρωματικές μπανάνες, οι οποίες όμως είναι πολύ μικρές σε σχέση με αυτές που παράγονται σε θερμότερες χώρες.

Παπάγια

Η παπάγια (papaya, από τη γλώσσα Καρίμπ μέσω της ισπανικής, είναι ο καρπός του φυτού Carica papaya, του γένους Καρική(Carica). Αποτελεί ιθαγενές φυτό των τροπικών χωρών της Αμερικής. Καλλιεργούνταν στο Μεξικό πολλούς αιώνες πριν την έλευση των κλασικών μεσοαμερικανικών πολιτισμών. Μερικές φορές καλείται και "δεντροπέπονο" ή "pawpaw," ωστόσο το νοτιοαμερικάνικο pawpaw αποτελεί ένα διαφορετικό είδος, του γένους Asimina.

Πρόκειται για φυτό που μοιάζει με δένδρο. Ο βλαστός του φτάνει σε ύψος τα 5-10 μ. και τα φύλλα του περιορίζονται στην κορυφή του κορμού και είναι διατεταγμένα σε σπείρες. Η γεύση του φρούτου προσιδιάζει σε εκείνη του ροδάκινου και του ανανά.

Κύριος εχθρός του είναι ένα είδος μύγας, με την ονομασία "Papaya Fruit Fly". To έντομο αυτό μοιάζει με σφήκα και γεννά τα αυγά του στο νεαρό φυτό.

Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι το πρώτο οπωροφόρο δέντρο του οποίου το γονιδίωμα αποκρυπτογραφήθηκε.

Στη Χαβάη καλλιεργούνται δύο ποικλίες γενετικά τροποποιημένης παπάγιας, η SunUp και η Rainbow, από τη δεκαετία του 1990.

Ως το 2004, η μη γενετικά τροποποιημένες και οι βιολογικές παπάγιες επιμολύνθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις γενετικά μεταλλαγμένες ποικιλίες.

Πατρίδα της παπάγιας είναι το νότιο Μεξικό, η Κεντρική Αμερική και η βορειότερη Νότια Αμερική. Σήμερα το φυτό καλλιεργείται στις περισσότερες χώρες με τροπικό κλίμα, όπως στη Βραζιλία, την Ινδία, τη Νότια Αφρική, τη Σρι Λάνκα και τις Φιλιππίνες.

Τόσο το πράσινο φρούτο όσο και το ώριμο είναι πλούσια σε ένα ένζυμο, που ονομάζεται παπαΐνη. Αυτό είναι πρωτεάση, που έχει τη δυνατότητα να διαλύει τις σκληρές ίνες του κρέατος, κάτι που ανακαλύφθηκε αιώνες πριν από τους αυτόχθονες Αμερικανούς. Διατίθεται σε ταμπλέτες για τη θεραπεία προβλημάτων που αφορούν την πέψη.

Η παπαΐνη χρησιμοποιείται από πολλούς κατοίκους των χωρών όπου καλλιεργούνται οι παπάγιες, για τη θεραπεία τραυμάτων από αιχμηρά εργαλεία, για εξανθήματα, τσιμπήματα και εγκαύματα. Χρησιμοποιείται ως φάρμακο σε αλοιφή.

Ο Χάρισον Φορντ είχε χρησιμοποιήσει παπαΐνη στην πλάτη του για τη θεραπεία του στη διάρκεια γυρισμάτων της ταινίας από τη σειρά "Ιντιάνα Τζόουνς".

Επίσης, ιατρικές έρευνες σε ζώα επιβεβαίωσαν την αντισυλληπτική και αμβλωτική ιδιότητα του φυτού.

Το ώριμο φρούτο θεραπεύει την τριχοφυτίαση, ενώ οι άγουροι καρποί θεραπεύουν την υπέρταση και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αφροδισιακά.

Τοπικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο καρπός για επούλωση πληγών στο δέρμα.

Ο χυμός του φρούτου και ειδικά τα ένζυμα που περιέχει μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση των γαστρεντερικών αερίων.

Οι σπόροι του είναι αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικοί, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία των πόνων στο στομάχι. αλλά και για μυκητιάσεις.

Τα φύλλα χρησιμοποιούνται ως τονωτικό για την καρδιά, αναλγητικό και για τη θεραπεία του στομαχόπονου.

Οι ρίζες χρησιμοποιούνται επίσης ως αναλγητικό.

Μάνγκο

Το μάνγκο είναι αειθαλές δέντρο μετρίων (ορισμένες φορές μεγάλων) διαστάσεων με πυκνή κόμη. Τα φύλλα του είναι βαθυπράσινα και δερματώδη, ενώ τα άνθη μικρά και κιτρινωπά. Οι καρποί του είναι σφαιρικοί ή ωοειδείς, και μπορεί να ζυγίζουν μέχρι και 500 γρμ. Η καταγωγή του είναι από τις περιοχές της Ινδίας.

Το μάνγκο παρόλο που είναι ιθαγενές σε τροπικές περιοχές της Ασίας, καλλιεργείται συστηματικά και σε άλλες τροπικές περιοχές του κόσμου.

Μόνο ένα μάνγκο παρέχει σχεδόν τις συνολικές ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού σε βιταμίνη C, αλλά και βιταμίνη Α (αναγκαία για την υγεία των ματιών). Σε αντίθεση με πολλά άλλα φρούτα, τα μάνγκο είναι πλούσια σε πολλές βιταμίνες του συμπλέγματος Β, ασβέστιο και μαγνήσιο.

Οι σύνθετοι υδατάνθρακες όπως το μάνγκο, συμβάλλουν στην τόνωση του μεταβολισμού κι έτσι το σώμα καίει περισσότερες θερμίδες. Προτιμήστε το από ένα πλούσιο σε θερμίδες γλυκό και δε θα χάσετε.

Επίσης το μάνγκο ανακουφίζει τους φραγμένους πόρους του δέρματος και είναι κατάλληλο για άτομα που υποφέρουν από ακμή. Απλώστε πολτό από μάνγκο στο δέρμα σας για περίπου 10 λεπτά και ξεπλύνετε. Επίσης η κατανάλωση μάνγκο κάνει το δέρμα απαλό και λαμπερό.

Χουρμάς

Ο χουρμάς είναι ο καρπός του φοίνικα, ο οποίος λέγεται και χουρμαδιά και επιστημονικά φοίνικας ο δακτυλοφόρος. Στη διάλεκτο της Κέρκυρας, οι χουρμάδες λέγονται τάταλα.

Ο καρπός της χουρμαδιάς είναι εύγευστος και θρεπτικός, καθώς περιέχει μέχρι 70% σάκχαρο.

Στην αρχαία Ελλάδα τα φοινικόδεντρα φύτρωναν σε αφθονία και σε μεγάλες εκτάσεις, χωρίς όμως να ωριμάζουν τον καρπό τους.

 "Ο δε φοίνιξ ... εν τη Ελλάδι ουδέ πεπαίνει, παρ' ενίοις δε όλως ουδέ προφαίνει καρπόν" γράφει ο Θεόφραστος στην Φυτών ιστορίαν.

Λέγεται ότι η Λητώ γέννησε το θεό Απόλλωνα στη Δήλο, κάτω από ένα φοινικόδεντρο. Με τα φύλλα του φοίνικα στεφάνωναν τους νικητές των αγώνων που γίνονταν από τον Θησέα προς τιμή του Απόλλωνα στη Δήλο. Η χριστιανική εκκλησία χρησιμοποιεί τα φύλλα συμβολικά κατά την ημέρα των Βαϊων.

Φρούτο του πάθους, Μαρακούγια

Το φρούτο του πάθους ή μαρακούγια (maracujá) είναι ο καρπός του λουλουδιού του πάθους, του οποίου η λατινική του ονομασία είναι Passiflora edulis (Παθανθές το εδώδιμο).

Προέρχεται από τη Βραζιλία. Υπάρχουν δύο ποικιλίες, αυτή που η φλούδα της είναι κίτρινη και αυτή που έχει μωβ φλοιό. Η μωβ ποικιλία, η πιο διαδεδομένη, είναι πιο μικρή σε μέγεθος. Εξωτερικά η φλούδα είναι ζαρωμένη και εσωτερικά έχει γλοιώδη υφή με πολλούς σπόρους. Ο καρπός τρώγεται με το κουταλάκι.

Τα φρούτα του πάθους περιέχουν βιταμίνες A και C και είναι πλούσια πηγή φυτικών ινών. Έχουν λίγες 34 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια, οπότε ενδείκνυνται για δίαιτα.

Ακτινίδια

Το ακτινίδιο (κίουι) είναι γένος φυτών.Ανήκει στην οικογένεια των ακτινιδιοειδών και προέρχεται από την Ασία.

Το ακτινίδιο ανακαλύφθηκε από τον Hayward Wright ο οποίος του έδωσε και την επίσης γνωστή ονομασία του ως κίουι (Kiwi).Η Κίνα θεωρείται η χώρα καταγωγής του ακτινιδίου από τα αρχαία χρόνια, ενώ στην σημερινή εποχή καλλιεργείται σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο όπως Γαλλία, Ιταλία, Νέα Ζηλανδία, Αμερική αλλά και Ελλάδα.

Στην Ελλάδα, οι κυριότερες περιοχές καλλιέργειάς του είναι η Πιερία, η Λάρισα και τα Χανιά.

Από τα πρώτα κιόλας χρόνια της κατανάλωσής του, άρχισαν να διαφαίνονται οι θεραπευτικές του ιδιότητες, οι οποίες κυρίως οφείλονται στα υψηλής περιεκτικότητάς του θρεπτικά συστατικά, όπως βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και νερό. Στη σημερινή εποχή, η κατανάλωσή του έχει αυξηθεί σημαντικά λόγω των πολύτιμων συστατικών που περιέχει, αλλά και λόγω της χαμηλής θερμιδικής του αξίας.

Είναι ένα από τα μοναδικά ίσως φρούτα που προσφέρουν πληθώρα θρεπτικών συστατικών με την κατανάλωση ενός και μόνο τεμαχίου. Έχει γλυκόξινη γεύση, ενώ όσον αφορά την εμφάνισή του, εξωτερικά ο φλοιός του έχει χρώμα καφέ, ενώ εσωτερικά είναι πράσινο με μικρούς μαύρους σπόρους.

ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ : Α 2 % ΚΑΙ C 155%

ΣΤΟΙΧΕΙΑ: Σίδηρο 2%, Ασβέστιο 3% και Νάτριο 3 mg

ΘΕΡΜΙΔΙΚΗ ΑΞΙΑ:68 θερμίδες τα 100 γρ (4 θερμίδες από λιπαρά)

ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ: Στο ψυγείο και εκτός

Καρπούζι

Είναι ένα φρούτο το οποίο προέρχεται από τη νότια Αφρική. Στην Ελλάδα ωριμάζει το καλοκαίρι και είναι ένα από τα πιο δροσιστικά καλοκαιρινά φρούτα, ιδανικό για κατανάλωση σε φέτες ή σε φρουτοσαλάτες.

Ο λόγος για τον οποίο το καρπούζι έχει πιο γλυκιά γεύση, οφείλεται στο γεγονός ότι το ζάχαρο είναι η κυριότερη ουσία που του δίνει τη γεύση του.
Υπάρχει σε ιστορικές αναφορές από το 2.500 π.Χ. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το κατανάλωναν ως φρούτο αλλά παράλληλα το μετέφεραν μαζί τους σαν μια επιπρόσθετη αποθήκη νερού.

ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ: Α 11% και C 14%

Σάκχαρα ολικά (εκ των οποίων μόνο φρουκτόζη και φυσικά όχι ζάχαρη): 5%

Καροτίνη (πρόδρομος ουσία της Bιτ. Α): 230 μg

Μαγνήσιο: 8 mg

Βιταμίνη C: 8mg

Βιταμίνη Β6: 0.14mg

Κάλιο: 100 mg

Φυτικές ίνες: 0,3g

Νερό: 92%

ΘΕΡΜΙΔΙΚΗ ΑΞΙΑ: 30 θερμίδες τα 100 γραμμάρια (1 θερμίδα από λιπαρά)
ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ: Αφού κοπεί εντός ψυγείου
ΕΠΟΧΗ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΣ: Ιούλιος – Σεπτέμβριος

Πεπόνι

Το πεπόνι έλκει την καταγωγή του από την Ασία, έχοντας συνδεθεί με σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες. Οι σπόροι του χρησιμοποιούνται στις Φιλιππίνες, για την αντιμετώπιση του καρκίνου, στην Ινδία ως διουρητικό, ενώ στην Αφρική τρώγονται αφού πολτοποιηθούν σε χυλό, για την πρόκληση αποβολών.

Παράλληλα, το πεπόνι που είναι ευρύτερα γνωστό ως cantaloupe, στην Κίνα θεωρείται ιαματικό για την ηπατίτιδα.

Το αντιπηκτικό χημικό του πεπονιού είναι η αδενοσίνη, το ίδιο συστατικό που υπάρχει στα κρεμμύδια, το σκόρδο και τα μανιτάρια, μειώνοντας τις πιθανότητες καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών.

Το πεπόνι δεν έχει μόνον απολαυστική γεύση, διαθέτει και διατροφικές ιδιότητες που το καθιστούν πολύτιμο για τον οργανισμό. Εχει φυσικά σάκχαρα, αλλά όχι σε βαθμό επικινδυνότητας: δίδει περίπου 34 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια, ως εκ τούτου μόνον η υπερκατανάλωση μπορεί να σας παχύνει…

Το πεπόνι είναι πλούσιο σε κάλιο, λειτουργεί κατά συνέπεια κατά του φουσκώματος, έχει διουρητική δράση (λόγω του υψηλού ποσοστού νερού που εμπεριέχει), συμβάλλει στη ρύθμιση της καρδιακής λειτουργίας καθώς και της αρτηριακής πίεσης.

Έχει βιταμίνη C (41%/100gr) και β - καροτένιο, με το δεύτερο να παίζει σημαίνοντα ρόλο στην καλή λειτουργία της όρασης, και ειδικά στην αντιμετώπιση του καταρράκτη, τη διατήρηση υγιών επιθηλίων αλλά και την ικανοποιητική «απόδοση» του ανοσοποιητικού συστήματος.

Το πεπόνι είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α, επίσης ενισχυτική για την όραση, καθώς και σε θειαμίνη, νιασίνη, Β6, η οποία συμβάλλει στη σύνθεση των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου, συντελώντας στην καλύτερη πνευματική και ψυχολογική υγεία.

Έχει επίσης φώσφορο, μαγνήσιο, ασβέστιο και ψευδάργυρο.

Όσο πιο ώριμο είναι, τόσο πιο θρεπτικό θεωρείται. Μπορείτε να κρίνετε την ωριμότητα, και από το άρωμα του! Διαφορετικά, τοποθετήστε το για μερικές μέρες σε θερμοκρασία δωματίου, και μόλις αποκτήσει άρωμα.

                                                                                                              http://www.tovima

Κεράσια

Κεράσια ονομάζονται οι καρποί του δένδρου της κερασιάς(Prunus). Έχουν σχήμα σφαιρικό και ο φλοιός τους είναι λείος και γυαλιστερός. Υπάρχουν δύο τύποι κερασιών και εκατοντάδες ποικιλίες: το γλυκό κεράσι - γνωστό και ως Prunus avium στους βοτανολόγους – και το ξινό κεράσι, γνωστό ως βύσσινο (επιστημονική ονομασία Prunus cerasus).

Τα κεράσια δεν είναι μόνο νόστιμα, είναι επίσης και ωφέλιμα. Είναι από τα πιο ισχυρά, φυσικά αντιφλεγμονώδη, γεγονός που σημαίνει ότι έχουν ευεργετική δράση σε πολλές διαφορετικές περιπτώσεις.

Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει τη σημαντική θρεπτική αξία αυτού του φρούτου, η οποία οφείλεται κυρίως στην περιεκτικότητά του σε αντιοξειδωτικά, αλλά και σε άλλα ωφέλιμα για την υγεία μας συστατικά.

Το κόκκινο χρώμα του κερασιού, οφείλεται στην χρωστική ουσία ανθοκυάνη, ένα διατροφικό αντιοξειδωτικό που παίζει προληπτικό και θεραπευτικό ρόλο σε πλήθος ασθενειών, καταπολεμώντας τις ελεύθερες ρίζες.

ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ: Α 30%, Β και C 40%.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ: Κάλιο, Ασβέστιο 1%, Φώσφορο, Σίδηρο 1%, Μαγνήσιο και Χαλκό
ΘΕΡΜΙΔΙΚΗ ΑΞΙΑ: 33 θερμίδες τα 100 γραμμάρια (3 θερμίδες από λιπαρά)
ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ: Στο ψυγείο
ΕΠΟΧΗ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΣ: Μάιος – Ιούλιος

Φράουλες

Η φράουλα είναι ένα νοστιμότατο φρούτο που αξίζει τόσο γευστικά όσο και θρεπτικά και θα πρέπει να υπάρχει στη διατροφή σας, εμπλουτίζοντας τον οργανισμό σας με τις διάφορες ευεργετικές του ιδιότητες.

Οι φράουλες έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε κάλιο και μαγνήσιο, τα οποία είναι πολύ αποτελεσματικά στη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης που προκαλείται από νάτριο. Είναι φρούτο πλούσιο σε πεκτίνη, η οποία ως διαλυτή φυτική ίνα που είναι συντελεί στη μείωση της χοληστερίνης.

Έχει αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές, αντιφλεγμονώδεις και καρδιοτονωτικές ιδιότητες, χάρη στη μεγάλη περιεκτικότητά της σε φαινόλες (με κυρίαρχες τις ανθοκυανίνες, που της δίνουν το κόκκινο χρώμα) και βιταμίνες Α και C, ενώ περιέχει λουτεΐνη και ζεαξανθίνη, ουσίες γνωστές για την ευεργετική τους δράση στην όραση.

Η φράουλα έχει ευεργετικές ιδιότητες στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Αναιμία

Υπέρταση

Σε προβλήματα από ρευματισμούς και χολή.

Μείωση κινδύνου οστεοπόρωσης, καρδιαγγειακών παθήσεων και αρθρίτιδας.

Ισορροπία των υγρών του σώματος και της αρτηριακής πίεσης.

Αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας.

Έχει καθαρτική, αιμοστατική, διουρητική και μαλακτική δράση και συμβάλλει στην αποτοξίνωση του οργανισμού.

Τόνωση επιδερμίδας.

Αποτελούν εξαιρετικό φρούτο για όσους προσπαθούν να χάσουν βάρος καθώς είναι χαμηλής θερμιδικής αξίας. Έχουν μόλις 32 θερμίδες τα 100 γραμμάρια!

                                                                                                           http://www.mama365

Βερίκοκο

Κατάγεται από τη Β.Κίνα, Μαντζουρία και Μογγολία και ήρθε στην Ευρώπη από την Αρμενία απ΄ όπου πήρε και το όνομά της.

Η καλλιέργειά της ήταν γνωστή στην Κίνα από το 2.200 π.Χ.

Οι Ρωμαίοι τα έλεγαν και «χρυσόμηλα». Τα βερίκοκα, το κατεξοχήν φρούτο του Ιουνίου, θα σας αποζημιώσουν με τη γευστική σάρκα τους, τις θρεπτικές ιδιότητες τους, αλλά και την καθοριστική συμβολή τους σε γλυκά και μαρμελάδες.

Τα βερύκοκα ωριμάζουν τον Ιούνιο με Ιούλιο, είναι μεγάλα, με έντονο πορτοκαλοκίτρινο χρώμα και γλυκιά σάρκα. Θεωρούνται ιδανικά για γλυκό του κουταλιού, κομπόστα, μαρμελάδα και τάρτες.

Το κουκούτσι από το βερίκοκο έχει βιταμίνη Β17, το ισχυρότερο αντικαρκινικό φάρμακο στον κόσμο, με τη διαφορά ότι η επιστήμη το έχει θάψει προστατεύοντας τις φαρμακευτικές εταιρείες, αφού οι άνθρωποι δεν είναι τίποτα άλλο από πορτοφόλια γι αυτούς.

Πληροφορίες για τις ιδιότητες του κουκουτσιού, ΕΔΩ.

ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ: Α 39% και C 17%
ΣΤΟΙΧΕΙΑ: Σίδηρο 2%, Ασβέστιο 1%, Κάλιο και Νάτριο 1 mg
ΘΕΡΜΙΔΙΚΗ ΑΞΙΑ: 48 θερμίδες τα 100 γραμμάρια (3 θερμίδες από λιπαρά)
ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ: Τόσο στο ψυγείο όσο και εκτός αυτού
ΕΠΟΧΗ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΣ: Ιούνιος – Ιούλιος

Αχλάδια

Σύνθεση
100g αχλάδια περιέχουν τα εξής:  

Νερό - 84 g, Πρωτεΐνες - 0,4 g, Λίπος - 0,1
g,  Υδατάνθρακες - 11.4 g (συμπεριλαμβανομένων των μονο-και δισακχαρίτες - 9,8 g αμύλου - 0,5
ζ),  Οι φυτικές ίνες (κυτταρίνη) - 2,3 g,  Πηκτίνη - 0,6 g,  Βιολογικά
οξύ - 0,5 g,  Ash - 0,7 g

Βιταμίνες στο αχλάδι:

Βιταμίνη Α (β-καροτένιο)- 0,01 mg, βιταμίνη Β1 (θειαμίνη) - 0,02 mg, βιταμίνη Β2 (ριβοφλαβίνη) - 0,03 mg,  Η νιασίνη (βιταμίνη Β3 ή βιταμίνη PP) - 0,1 mg, βιταμίνη Β5 (παντοθενικό οξύ) - 0,05 mg, Βιταμίνη B6 (πυριδοξίνη) - 0,028 mg,  Φολικό Οξύ(Βιταμίνη Β9) - 2 mg, βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ) - 5 mg, βιταμίνη
E (τοκοφερόλη) - 0,36 mg

θρεπτικά συστατικά:  Κάλιο - 119 mg,  Ασβέστιο - 19 mg,  Μαγνήσιο - 9 mg,  Νάτριο - 14 mg,  Φωσφόρος - 11 mg

Ιχνοστοιχεία
Σίδηρος - 2,3 mg,  Ιώδιο - 1 mg,  Κοβάλτιο - 10 mcg,  Μαγγάνιο -
65 mcg, Μολυβδαίνιο - 5 mg,  Φθόριο - 10 mcg,  Ψευδάργυρος - 190
Θερμίδες

100 g αχλάδι αχλάδια περιέχει κατά μέσο όρο περίπου 42 θερμίδες.

Σταφύλι

Ο χυμός τους είναι ισάξιος σε θρεπτική αξία με το μητρικό γάλα (το ίδιο πλούσιος σε σάκχαρα, πρωτεϊνούχες ουσίες και μεταλλικά άλατα).

Συστατικά και ιδιότητες: 
Όλα τα είδη των σταφυλιών είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, Β, C, Ε, φυλικό οξύ, σταφυλοσάκχαρα και 80% νερό. Νωπό, το σταφύλι περιέχει στα 100γρ. 62Kcal (θερμίδες).

Αξιοσημείωτο, επίσης, είναι ότι από τα 16 μεταλλικά στοιχεία που είναι απαραίτητα στον ανθρώπινο οργανισμό, τα 12 πιο βασικά περιέχονται στα σταφύλια (κάλιο, ασβέστιο, σίδηρος, φώσφορος, μαγνήσιο, νάτριο, βόριο κ.ά.).
Παρόλο που πολλοί θεωρούν ότι τα κόκκινα σταφύλια είναι πιο ευεργετικά για την υγεία μας, στην πραγματικότητα όλα τα είδη σταφυλιού προσφέρουν παρόμοια οφέλη. Ίσως η άποψη αυτή ξεκινάει από το γεγονός ότι το κόκκινο κρασί έχει περισσότερες ευεργετικές ιδιότητες έναντι του λευκού, κάτι που ισχύει λόγω του ότι πολλά από τα θρεπτικά συστατικά του σταφυλιού περιέχονται στη φλούδα και στο κουκούτσι του, στοιχεία που συμπεριλαμβάνονται στη ζύμωση μόνο του κόκκινου κρασιού.

Τα σταφύλια περιέχουν αντιοξειδωτικές ουσίες της ομάδας των φλαβονοειδών που φαίνεται να συντελούν στην πρόληψη ορισμένων μορφών καρκίνου (του στήθους, του παχέος εντέρου, του δέρματος, του ήπατος) και των καρδιαγγειακών παθήσεων. Ιδιαίτερα τα κόκκινα σταφύλια περιέχουν υψηλή ποσότητα κουερσιτίνης (φλαβονοειδές) που φαίνεται ότι προστατεύει τον οργανισμό από καρδιαγγειακές παθήσεις αλλά και από καρκίνο.

Τα σταφύλια περιέχουν ένα πολύτιμο φυτικό συστατικό, τη ρεσβερατρόλη, που βρίσκεται στη φλούδα και στο χυμό των σταφυλιών. Μέσω εργαστηριακών μελετών φαίνεται ότι μπορεί να καταστείλει τη σύνθεση ελευθέρων ριζών, να μειώσει τους δείκτες της φλεγμονής ακόμη και τον κίνδυνο εμφάνισης μεταλλάξεων του καρκίνου. Η ρεσβερατρόλη προστατεύει από τον καρκίνο του δέρματος που προκαλείται από υπεριώδη ακτινοβολία και ιδιαίτερα από τις ακτίνες UVB. 

Σύκα

Τα σύκα είναι πλούσια σε βιταμίνες A,B,C και σε μέταλλα όπως ασβέστιο, φώσφορο, κάλλιο και σίδηρο.

Δύο βασικοί διατροφικοί σκοποί του ανθρώπου εξυπηρετούνται ταυτόχρονα μέσω της κατανάλωσης ξηρών σύκων. Περίπου 10% της ενέργειας που καταναλώνει ο ανθρώπινος οργανισμός μπορεί να αντληθεί με την κατανάλωση 100 γραμμαρίων την ίδια στιγμή που ικανοποιούνται το 7% των αναγκών σε πρωτεΐνες , το 17% σε ασβέστιο, 30% σε σίδηρο και μαγνήσιο και ποσοστά γύρω στο 5% σε βιταμίνες, όλα απαραίτητα για την καλή διατήρηση της χημικής ισορροπίας του οργανισμού και της κυτταρικής λειτουργίας.

Επιπλέον των παραπάνω, τα σύκα περιέχουν μεγάλο ποσοστό φυτικών ινών.

100g / περίπου 5 σύκα περιέχουν:

Σάκχαρα 55-60 g       Φώσφορος 163 mg

Πρωτεΐνες 4 g            Μαγνήσιο 91,5 mg

Λιπίδια 0g                  Κάλιο 138 mg

Φυτικές Ίνες 6,7 g      Βιταμίνη Α 80 I.U.

Χοληστερόλη 0 mg     Βιταμίνη Β1 0,073 mg

Ασβέστιο 186 mg        Βιταμίνη Β2 0,072 mg

Σίδηρος 4,2 mg          Ενέργεια 217 kcal

                                                                                                     http://www.sykiki.gr

Δαμάσκηνα

Φρέσκα ή αποξηραμένα, τα δαμάσκηνα είναι μια από τις πιο ευεργετικές τροφές που μας προσφέρει η φύση.

Τα δαμάσκηνα είναι ένα φρούτο με μέγιστη αντιοξειδωτική ικανότητα. Σύμφωνα μάλιστα με τους επιστήμονες του USDA (United States Department of Agriculture) των ΗΠΑ, ειδικά τα αποξηραμένα φαίνεται ότι σημειώνουν και το υψηλότερο αντιοξειδωτικό σκορ. Τα αποξηραμένα δαμάσκηνα έχουν περίπου εξαπλάσια αντιοξειδωτική ικανότητα από τα φρέσκα, αφού συγκέντρωσαν 5770 ORAC (μονάδες μέτρησης της αντιοξειδωτικής ικανότητας), σε αντίθεση με τα φρέσκα, που συγκέντρωσαν 949 ORAC.

 Κάτι που αποδεικνύει την υψηλή διατροφική αξία των δαμάσκηνων, και ειδικά των αποξηραμένων, αφού τα τρόφιμα με μεγάλη συγκέντρωση αντιοξειδωτικών έχουν την ικανότητα να επιβραδύνουν τους μηχανισμούς που εμπλέκονται στη γήρανση του σώματος και του εγκεφάλου. Κι αυτό επειδή προστατεύουν τις κυτταρικές μεμβράνες από την οξείδωση, ασκούν αντικαρκινική δράση, ρυθμίζουν την αρτηριακή πίεση και συμβάλλουν στην ομαλή εγκεφαλική μικροκυκλοφορία.

                                                                                                             http://www.myworld

100g δαμάσκηνα περιέχουν:
 Νερό - 89 g,  Πρωτεΐνες - 0,2 g,  Υδατάνθρακες - 6.9 g (συμπεριλαμβανομένων των μονο-και δισακχαρίτες
- 6,4 g),  Οι φυτικές ίνες (κυτταρίνη) - 0,5 g,  Πηκτίνη - 0, 65 g,  Βιολογικά οξέα (μηλικό, κιτρικό) - 2,4 g

 Βιταμίνες σε δαμάσκηνο:
βιταμίνη Α (β-καροτένιο) - 0,16 mg, βιταμίνη Β1 (θειαμίνη) - 0,02 mg, βιταμίνη Β2 (ριβοφλαβίνη) - 0,03 mg,  Η νιασίνη (βιταμίνη Β3 ή βιταμίνη PP) - 0,5 mg, Βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ) - 13 mg Θρεπτικά συστατικά: Κάλιο - 188 mg,  Ασβέστιο - 27 mg,  Μαγνήσιο - 21 mg,  Νάτριο - 17 mg, Φωσφόρος - 25 mg

 ιχνοστοιχεία σε δαμάσκηνα:

 Σίδηρος - 1,9 mg ανά 100

θερμίδες
το δαμάσκηνο περιέχει κατά μέσο όρο περίπου 28 θερμίδες.

                                                                                                            http://www.realt5000

Ταξινόμηση κειμένων και

Φωτογραφική επεξεργασία  keritisriver