Στη Δημοκρατία της "κάθαρσης" και των θαμένων ηρώων

Κάθαρση την όποια ακούμε από την εποχή του Κοσκωτά και ακόμα δεν έχουμε δει.

Εδώ και τριάντα χρόνια η Ελλάδα τελεί υπό καθεστώς... «κάθαρσης»! Ζούμε μια «κάθαρση» διαρκείας! Μια «κάθαρση» που δεν τελειώνει ποτέ!

                                                           
«Κάθαρση» για τις υποκλοπές επί Τόμπρα.
«Κάθαρση» επί Κοσκωτά.
«Κάθαρση» για την ΑΓΕΤ.
«Κάθαρση» για το ξεπούλημα του ΟΤΕ.
«Κάθαρση» για τις φούσκες του χρηματιστηρίου.

«Κάθαρση» για τα Βατοπέδια.
«Κάθαρση» για τους «κουμπάρους» και τους «Πανάγους».
«Κάθαρση» για τα παραεκκλησιαστικά του Βαβύλη και τα παραδικαστικά του - πώς τονε λέγανε.
«Κάθαρση» για τα «διπύθμενα», «κάθαρση» και για τα μονοπύθμενα των εφοπλιστών.
«Κάθαρση» για τα δομημένα, «κάθαρση» και για τα... αδόμητα ομόλογα.
«Κάθαρση» για τη «Ζήμενς».
«Κάθαρση» για τα υποβρύχια.
«Κάθαρση» για τις επόμενες υποκλοπές, του τριγώνου περί την αμερικάνικη πρεσβεία.
«Κάθαρση» για τα «κότερα», «κάθαρση» και για τα «αναψυκτήρια».
«Κάθαρση» για τα «φρουτάκια».
«Κάθαρση» για τους χαμένους φακέλους της «Φαράν», «κάθαρση» και για το έγκλημα του «Σαμίνα», «κάθαρση» και για το έγκλημα του «Sea Diamond».
«Κάθαρση» για τους βιντεοκομιστές, «κάθαρση» και για τους «εθνικούς εργολάβους και νταβατζήδες».
«Κάθαρση» θα 'χουμε και τώρα με τις λίστες...
*
«Κάθαρση», «κάθαρση», κάθαρση» κι, όμως, αδερφάκι μου η βρώμα βρώμα!
Πουθενά αλλού στον κόσμο τόσοι πολλοί λακέδες του συστήματος της πολιτικής και μιντιακής αποφοράς και της δυσωδίας δεν έχουν αφιερωθεί τόσο ολόψυχα και τόσο μακροχρόνια στην καταπολέμηση των «λεκέδων». Αλλά οι λεκέδες λεκέδες!
Τίποτα δεν τους καθαρίζει. Τίποτα. Λέτε να φταίει το «απορρυπαντικό»; Εκείνο με τους μπλε και πράσινους κόκκους...
(Του Ν. Μπογιόπουλου από το Ριζοσπάστη)

Εν ολίγοις είναι πολιτικό αξίωμα ότι όποιος δεν έρχεται σε σύγκρουση με τις κεντρικές αστικές επιλογές σύντομα θα καταλήξει στην σκανδαλολογία και στα παχιά λόγια για το πόσο αδιάφθορος είναι.

Όπως επίσης είναι αξίωμα ότι αυτοί που κουνάνε πιο επιδεικτικά το δάκτυλο και ωρύονται υπέρ της κάθαρσης είναι συνήθως αυτοί που όχι απλά έχουν βάλει το δάκτυλο στο μέλι αλλά το χέρι μέχρι τον αγκώνα και αυτό έχει αποδειχτεί ουκ ολίγες φορές.

Και σαν επιστέγασμα όλων, έρχονται οι περίφημες επιτροπές της βουλής, επί πληρωμή βέβαια επικουρικά των παχυλών βουλευτικών αποζημιώσεων(έτσι λένε λέει τους μισθούς οι εκπρόσωποι μας).

Που εκεί μέσα παίζεται η τελευταία πράξη του κάθε υπο έρευνα σκανδάλου, με την απόλυτη διαγραφή ευθυνών. Πολιτικές μόνο ευθύνες, αποδίδει ο ένας στον άλλο δημιουργώντας χωριστές επιτροπές το κάθε κόμμα για το ίδιο σκάνδαλο.
Επιτροπή για το σκάνδαλο των επιτροπών, ποιος και πότε θα βγάλει;

                                                                   Βυζαντινός Αντίλαλος