Λίστες Λαγκάρντ, βίλες, παρωδίες και πασατέμπο για το διάλειμμα

Γέμισε ο πολιτικός ουρανός της Ελλάδας με ιπτάμενες λίστες διαπλοκής και επιστημονικής φαντασίας, στικάκια επί…“στικακίων”,  αιθαλομίχλη απο βίλες και καυσόξυλα, ένα πέπλο τρομοκρατίας και εγκληματικότητας απειλεί να διασαλέψει την νοητική μας ικανότητα  και σενάρια παντός είδους αιωρούμενα κοροιδευτικά πάνω απο τα κεφάλια των νεοελλήνων σε ένα απίθανο και καλοστημένο πολιτικό θρίλερ με αποκορύφωμα τις “ΑΝΤΙΦΑ” συγκεντρώσεις-καταλήψεις του κέντρου της Αθήνας που μας ετοιμάζουν τα αντιφασιστικά κατά τα λεγόμενα τους αριστερά τάγματα της νέας τάξης.

Και μόνο ο Θεός μπορεί πια να σταθεί δίπλα και να προστατέψει ότι απόμεινε Ελληνικό σ αυτόν τον αρχαίο τόπο που γέννησε τη δημοκρατία, την ελευθερία, που έμαθε τους ανθρώπους να σκέπτονται και ανέδειξε τον πολιτισμό παγκοσμίως.

Με μια λίστα που έχει ονομαστεί Λαγκάρντ, προσποιείται το πολιτικό σύστημα και δημιουργεί εντυπώσεις κάθαρσης, αναγορεύοντας έμμεσα τον ξένο παράγοντα, τον φέροντα το όνομα της λίστας, ως εθνικό εισαγγελέα και φορέα της κάθαρσης.

Επ αυτού, δεν θα πούμε τίποτα. Θα αφήσομε τα δημοσιεύματα που αλιεύσαμε, να μιλήσουν από μόνα τους και να μας δώσουν όλο το νόημα, το περιεχόμενο

και την πραγματική προέλευση και πατρότητα αυτής της περιβόητης λίστας, πράγματα αν μη τι άλλο, πασίγνωστα σε όλα τα ευαγή κόμματα που κομπάζουν για…κάθαρση ρίχνοντας βέλη υποκρισίας το ένα κατά του άλλου, με ένα λαό στο ρόλο του άνοου και απαθή θεατή εθισμένου στο παραμύθι και την κοροιδία.

------------------------------------------//------------------------------------------- 

Το ιστορικό, η προέλευση και οι πολιτικές προεκτάσεις μιας λίστας παρακμής και ντροπής

Η περιβόητη λίστα Λαγκάρντ είναι ένα κομμάτι της λίστας Φαλτσιάνι.

Το 2007 ένας Ιταλός υπάλληλος της ελβετικής τράπεζας HSBC ο Ερβέ Φαλτσιάνι υπέκλεψε δεδομένα από την τράπεζα που αφορούσαν χιλιάδες μεγαλοκαταθέττες από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Αργότερα αρχίζει και προσεγγίζει διάφορες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πουλώντας τα στοιχεία αυτά που αφορούν μεγαλοκαταθέτες της κάθε χώρας για να διαπιστωθεί αν υπάρχει φοροδιαφυγή. Κάποιες χώρες αγόρασαν τα στοιχεία και χωρίς να υπάρχει επίσημη επιβεβαίωση εκμεταλλεύτηκαν τα στοιχεία για να κυνηγήσουν τη φοροδιαφυγή.

Εδώ υπάρχει κάτι αρκετά οξύμωρο. Τα στοιχεία του Φαλτσιάνι ήταν προϊόν υποκλοπής και η πράξη του παράνομη. Αν δεχτούμε ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ήθελαν να κυνηγήσουν τη φοροδιαφυγή γιατί μπήκαν στη διαδικασία να αγοράσουν έναντι παχυλής αμοιβής ένα προϊόν υποκλοπής που αφορά μόνο μία τράπεζα και δεν μπήκαν στη διαδικασία να νομοθετήσουν ώστε οι διωκτικές τους αρχές να έχουν νόμιμη πρόσβαση στα στοιχεία και ώστε να ελέγχουν την κίνηση των κεφαλαίων. Η Ε.Ε καθημερινά νομοθετεί για εκατοντάδες θέματα και ασκεί τεράστιες διπλωματικές πιέσεις όμως η ελευθερία κίνησης των κεφαλαίων είναι από τους θεμέλιους λίθους της Ε.Ε και από τους απαράβατους κανόνες των υπερεθνικών ελίτ του χρήματος.

Μας είναι αδύνατο να πιστέψουμε ότι υπήρχε πολιτική βούληση και ξεκίνησαν σαφάρι εναντίον της φοροδιαφυγής οι ευρωπαϊκές αρχές και κυβερνήσεις στηριζόμενες απλά σε μία λίστα που εκ των πραγμάτων τα στοιχεία είναι εντελώς αποσπασματικά και περιστασιακά και όταν μάλιστα κανένα αποτέλεσμα από την χρησιμοποίηση των στοιχείων αυτών δεν δόθηκε επίσημα στην δημοσιότητα.

Ένα κραυγαλέο παράδειγμα ότι καμιά πολιτική βούληση δεν υπάρχει είναι ότι ακόμη και ο συμβολικός φόρος του Ολάντ στα πολύ υψηλά εισοδήματα κρίθηκε ως αντισυνταγματικός από τα γαλλικά δικαστήρια.

Τέτοιες λίστες και τέτοιες ιστορίες που έρχονται επιλεκτικά στην επιφάνεια άλλες σκοπιμότητες εξυπηρετούν. Πέραν από τον αποπροσανατολισμό λειτουργούν ως εργαλεία για το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών αντικρουόμενων συμφερόντων για το ξαναμοίρασμα της πίτας και για εκβιασμούς πολιτικούς και οικονομικούς.

Ένα άλλο περίεργο σημείο που ουδείς σχολιάζει είναι ότι όταν την πρώτη φορά η Λαγκάρντ έστειλε τη λίστα το 2010 τα ονόματα των συγγενών του Παπακωνσταντίνου και ποιός ξέρει ποιών άλλων ήταν φυσικά μέσα στην λίστα. Η Λαγκάρντ φυσικά γνώριζε ότι ο Παπακωνσταντίνου θα ήταν από τους πρώτους που θα την διάβαζε. Μια τέτοια κίνηση για όσους στοιχειωδώς καταλαβαίνουν κάποια πράγματα δεν είναι απλώς μήνυμα αλλά ένας ωμός εκβιασμός και στρίμωγμα επιπέδου σικελικής μαφίας.

Επαναλαμβάνουμε ότι εμείς δεν έχουμε τσίμπλες στα μάτια για να πιστεύουμε ότι η Λαγκάρντ και το ΔΝΤ έχουν αγαθές προθέσεις το αντίθετο.

Ο Παπακωνσταντίνου με την κίνηση Λαγκάρντ βρέθηκε εντελώς στη γωνία: αν δημοσίευε τη λίστα θα ήταν έκθετος ενώ τώρα που την απέκρυψε και την μαγείρεψε πάλι τον έβγαλαν στην σέντρα όταν οι συνθήκες ωρίμασαν.

Η κίνηση της Λαγκάρντ μας θυμίζει έντονα μια ανάλογη ενέργεια του προηγούμενου επικεφαλής του ΔΝΤ Στρος Καν όταν είχε αδειάσει μεγαλοπρεπώς τον ΓΑΠ όταν ''διέρρευσε'' βίντεο από συνέντευξή του σε γαλλικό κανάλι που έλεγε ότι η προσφυγή της Ελλάδος στο ΔΝΤ ήταν μεθοδευμένη και δρομολογημένη από πριν με τη συνέργια του ΓΑΠ.

Τότε το ρόλο των Βαξεβάνηδων είχε αναλάβει ο Λάκης για να παρουσιάσει από το τσαντίρι τη μεγάλη ''αποκάλυψη''.

Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε κάτι: Η δικαιολογημένη οργή απέναντι στα κατοχικά ανδρείκελα ΓΑΠ, Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλος κτλ. δεν πρέπει να μας τυφλώνει. Ούτε εδώ ενδιαφερόμαστε για την τύχη τους όμως όποιος στρέφεται εναντίον τους δεν είναι άγιος ειδικά όταν οι όψιμοι εχθροί τους είναι οι επικεφαλείς του ΔΝΤ.

Όταν οι δυνάμεις κατοχής αδειάζουν τα ανδρείκελά τους πρέπει να αναζητήσουμε τις αιτίες και τις επιδιώξεις του παράδοξου και να είμαστε υποψιασμένοι.

Η εξήγηση του παράδοξου έρχεται μόνο αν λάβουμε υπόψη μας τη διαμάχη ΔΝΤ(ΗΠΑ) και Ε.Ε(Γερμανίας και σκληρού πυρήνα της Ε.Ε).

Η πλευρά των δανειστών μας και των κατοχικών δυνάμεων δεν αποτελεί ένα αρραγές μέτωπο. Κάθε πλευρά πιέζει με θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να κερδίσει περισσότερα από την λεηλασία μας και για να έχει τον πρώτο λόγο στην αποικία χρέους Ελλάδα. Τα δικά μας ανδρείκελα όσο εθελοδουλία και να επιδείξουν εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν και τις δύο αντικρουόμενες πλευρές.

Φαίνεται η πλευρά του ΔΝΤ δεν ήταν τόσο ικανοποιημένη και μέσω της λίστας άρχισε τους εκβιασμούς και τις πιέσεις αλλά και την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού στα μέτρα της, χρησιμοποιώντας ως αποδιοπομπαίους τράγους τα καμένα χαρτιά.

Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρθηκαν οι επικεφαλείς του ΔΝΤ είναι άλλο ένα επεισόδιο που αποδεικνύει περίτρανα το πόσο εκτός πραγματικότητας είναι η θέση του ΚΚΕ περί αλληλεξάρτησης, που τοποθετεί την Ελλάδα στη μεσαία ιμπεριαλιστική βαθμίδα και ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει κατοχή.

Το πιο εξοργιστικό στην περίπτωση της λίστας είναι ότι όλα τα κόμματα όχι απλά κάνουν γαργάρα την ωμή παρέμβαση των κατοχικών δυνάμεων στην πολιτική ζωή αλλά ανάγουν και την λίστα Λαγκάρντ σε φορέα της ''κάθαρσης'' δηλαδή πλήρης επικύρωση της κατοχής μας.

Όλοι αποδέχονται το πλαίσιο που θέτουν οι δήμιοι μας. Φαίνεται καθαρά ότι και κάποιοι δημοσιογράφοι που φορούν την προβιά του αντισυστημικού για ποιανού τελικά το λογαριασμό μιλάνε.

Όσο περνάει ο καιρός πολλοί αντιμνημονιακοί θα αποδεικνύουν όλο και πιο έντονα πόσο κάλπικοι παράδες είναι. Πρέπει και εμείς να αρχίσουμε να ξεπερνάμε τις αυταπάτες μας.

Τα πρώτα επεισόδια του σήριαλ της «Λίστας» και οι «λαγοί»…

Η Δίωξη Βαξεβάνη και ο θόρυβος της «λίστας»:

«Τα παραισθησιογόνα αποπροσανατολισμού, λοιπόν, καθώς και τα «δολώματα» των πιο δόλιων, καλοστημένων και απίθανων προβοκατσιών, σήμερα, βρίσκονται στην ημερησία διάταξη.
Η κρίση, η συντελεσμένη χρεοκοπία της ελληνικής κοινωνίας και η καταβαράθρωσή της έχουν ΟΞΥΝΕΙ στο έπακρον τις αντιθέσεις και τις συγκρούσεις των διεθνών ληστών και αρπακτικών, καθώς και των εσωτερικών τους «νταβάδων».
Συνακόλουθα έχει πυροδοτήσει σε υπέρτατο βαθμό και τις πολεμικές εντάσεις μεταξύ των παρακρατικών μερίδων του κεφαλαίου και των μυστικών υπηρεσιών…
Θα ζήσουμε ποικίλα και αλλόκοτα παιχνίδια της νεοταξικής, προβοκατόρικης φρενοβλάβειας, των αδυσώπητων ανταγωνισμών των διεθνών ληστών και των μυστικών τους υπηρεσιών…
Θεωρούμε ότι και η «λίστα Λαγκάρντ» είναι ένα «όπλο» αυτού του εσωτερικού καθεστωτικού πολέμου…».

Από τα πρώτα, λοιπόν, επεισόδια φάνηκε καθαρά (σε όσους σκέπτονται πολιτικά) ότι το σήριαλ της «Λίστας» ήταν μια «κατασκευή» μακράς πνοής, η οποία θα είχε πολλές «ανατροπές», πλούσια αστυνομική πλοκή, καθώς και μια «αρένα» πολιτικών «εκκαθαρίσεων» στο βωμό του πολέμου ανάμεσα στους διεθνείς μαφιόζους του ιμπεριαλισμού και τα εγχώρια παραρτήματά τους…

Από τα πρώτα επεισόδια ξεπρόβαλαν και οι «λαγοί»: Ο Βαξεβάνης ήταν ένας από αυτούς…

Ο πρώτος γύρος του σήριαλ έληξε με μια ανατροπή σε βάρος του στρατοπέδου που έγραψε το πρωταρχικό σενάριο (ΔΝΤ). Η «λίστα» αφού έκανε κύκλους και περιφορές, αφού αλάτιζε τη δίψα της σκανδαλολογίας αιωρούμενη σαν ένα «αστυνομικό μυστήριο», «προσγειώθηκε» με πάταγο σε ένα πρόσωπο, αναλώσιμο υλικό (πιθανώς εκ των προτέρων επιλεγμένο): Στον Παπακωνσταντίνου, ένα τεχνοκράτη που εισέβαλε στην πολιτική σκηνή από το ΠΟΥΘΕΝΑ, τα τελευταία τρία ή τέσσερα χρόνια, ελέω Γιωργάκη!!!

Ο Παπακωνσταντίνου, λοιπόν, ο «πολιτικός» των τριών χρόνων και το σπουδαιότερο το «εκτελεστικό όργανο» του ΓΑΠ και του ΟΛΟΥ δωσίλογου ΠΑΣΟΚ, επιλέγει, σαν το πιο αδύνατο κλαδί, στο ρόλο της Ιφιγένειας για να διασωθούν τα χοντρά κλαδιά του ΠΑΣΟΚ και κυρίως οι μεγάλες «ρίζες» του: ΓΑΠ, Βενιζέλος, συνακόλουθα και ολόκληρο το κυβερνητικό οικοδόμημα των πραξικοπηματικών κυβερνήσεων: Από την παπαδήμια κυβέρνηση μέχρι τη σημερινή τριτοκομματική του Σαμαρά…

Τέτοια πολυσύνθετη, αλλά και βλακώδη ΑΠΑΤΗ και ΠΡΟΣΒΟΛΗ της νοημοσύνης μας δεν έχει υπάρξει ΠΟΤΕ όχι μόνο στα ελληνικά, αλλά και στα παγκόσμια χρονικά.

Αφήνουμε κατά μέρος το ιδεολογικό βάθρο και τις στρατηγικές της ΑΠΑΤΗΣ: Την ίδια τη «Λίστα Λαγκάρντ» (κατασκευή των πλανητικών, νεοταξικών κέντρων εξουσίας), και τις νεοταξικές μυθολογίες της «ΚΑΘΑΡΣΗΣ» («κάθαρση» από τις κατοχικές δυνάμεις των χρηματιστηριακών μαφιών και πλανητικών διαφθορείων).

Πάνω σ’ αυτά έχουμε γράψει ήδη πολλά…

Θα περιοριστούμε μόνο στο τσόφλι της ΑΠΑΤΗΣ και της ΚΟΡΟΪΔΙΑΣ: Στις απελπισμένες μανούβρες των πολιτικών μασκαράδων, μανούβρες αυθάδους ηλιθιότητας, λόγω πανικού κατάρρευσης…

Το βασικό, εξωτερικό στοιχείο της απαστράπτουσας ΑΠΑΤΗΣ, συνακόλουθα και της απαστράπτουσας αυθάδειας της ανοησίας είναι τούτο: Να καρατομείται ο Παπακωνσταντίνου (το ξηραμένο κλαδάκι) και να μένουν ανέπαφα, στο απυρόβλητο, τα μεγάλα κλαδιά και οι κορμοί του δέντρου: ΓΑΠ, Βενιζέλος και ΣΙΑ…

Εδώ ξεπερνάνε τα κατοχικά ανδρείκελα και την κλασσική, γνωστή καθεστωτική συνταγή. Αυτή της «προσωπικής ευθύνης»: Συνταγή που εξοβέλιζε το ΠΟΛΙΤΙΚΟ και ανήγαγε τα πάντα στην «ατομική ευθύνη», στα «διεφθαρμένα» πρόσωπα, λες και τα πρόσωπα αυτά λειτουργούσαν ΕΞΩ από την ΠΟΛΙΤΙΚΗ, τους κυβερνητικούς και κομματικούς σχεδιασμούς, ΕΞΩ από τους θεσμοθετημένους ρόλους τους, ΕΞΩ από το πολιτικό και οργανωτικό ΟΛΟ της κυβερνητικής ή κομματικής εξουσίας τους…

Η ΑΠΑΤΗ με τον Παπακωνσταντίνου ξεπερνάει και αυτή τη γνωστή συνταγή που εφαρμόστηκε στις καραμπινάτες υποθέσεις του Τσουκάτου, Μαντέλη και ΣΙΑ…

Εδώ τα κυβερνητικά ανδρείκελα της ευρω-χούντας, εν ριπή οφθαλμού, πραξικοπηματικά και υπεράνω κάθε νομικού πλαισίου ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗΣ και στοιχειοθέτησης αποφάνθηκαν, σαν εισαγγελείς, τελεσίδικα: Ο Παπακωνσταντίνου και ΜΟΝΟ αυτός είναι ο «τρομερός δαίμονας», το «όνειδος» της πλαστογραφίας, της διαφθοράς κ.λπ…

Εν ριπή οφθαλμού και στραταρχικά ο «σπόνσορας» του Παπακωνσταντίνου (ΓΑΠ) και ο υπ’ αριθμόν ΕΝΑΣ ταχυδακτυλουργός, αλχημιστής και σατράπης του δωσίλογου ΠΑΣΟΚ, κάτοχος και γνώστης της «Λίστας» (Βενιζέλος), «ξεπλύθηκαν» και κομπάζουν σαν αθώες περιστερές…

Τέτοια βλακώδη, σεναριογραφική «επεξεργασία» και «διαχείριση» της «λίστας» ούτε στα εμετικά σήριαλ της ελληνικής τηλεόρασης δεν συναντάς.

Το είπαμε: Ο πανικός της κατάρρευσης τούς οδηγεί στην άβυσσο της ηλιθιότητας…

Και στον κομπασμό της φρενοβλάβειας. Μια φρενοβλάβεια που τους καθιστά εντελώς ανίκανους να αντιληφτούν ότι ο ελληνικός λαός γελάει και οργίζεται με αυτά τα χυδαία τεχνάσματα προσβολής της νοημοσύνης του…

Η ίδια δωσίλογη φρενοβλάβεια ανοησίας έχει καταλάβει και τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό-αποκαλύπτεται και αυτός: Αποκαλύπτει ο ίδιος ότι αποτελεί το δωσίλογο εξάρτημα του στρατοπέδου «Λαγκάρντ», ότι είναι ο «λαγός» αυτού του στρατοπέδου.

Βεβαίως, εάν παρακολουθήσει κανείς, λίγο προσεκτικά, την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ θα διαπιστώσει αβίαστα ότι είναι μια πολιτική «λαγού» του ΔΝΤ.

ΤΩΡΑ απλώς ο ΣΥΡΙΖΑ παγιδευμένος σε αυτήν την πολιτική του «λαγού» ξεμπροστιάζεται εντελώς.

Προσθέτει μόνο τον Βενιζέλο (του ευρω-χουντικού στρατοπέδου) στη δική του πρόταση και αφήνει στο απυρόβλητο τον «σπόνσορα» του Παπακωνσταντίνου, το Γιωργάκη (το αμερικανάκι)…

Ζούμε την ΤΡΑΓΩΔΙΑ του «συνασπισμού των ηλιθίων»: Του «συνασπισμού των ηλιθίων» ΟΛΟΥ του πολιτικού φάσματος…

Είναι σε τέτοιο βαθμό «παραρτήματα» του διεθνούς φασισμού, ΟΛΟΙ αυτοί οι πολιτικοί μασκαράδες, που δεν έχουν την πολυτέλεια ούτε κάποιων «ελεύθερων» ελιγμών: Εκτελούν απλώς εντολές…

«Λίστα Λαγκάρντ»: Η σφραγίδα των αποικιοκρατών…

Το σήριαλ με τη «Λίστα Λαγκάρντ» θα έχει πολλά επεισόδια…

Ένα σήριαλ των αποικιοκρατών της Νέας Τάξης χρωματισμένο με τις εντάσεις, τις «ανατροπές» και το «μυστήριο» του οξύτατου πολέμου ανάμεσα στα διεθνή αρπακτικά που έχει ως αιχμή τη σύγκρουση του δολαρίου με το ευρώ…

Παραγωγοί και σκηνοθέτες αλλά και πρωταγωνιστές: Οι πλανητικές χρηματιστηριακές μαφίες, οι υπηρεσίες τους (μυστικές υπηρεσίες), καθώς και τα κατεχόμενα εγχώρια κέντρα προπαγάνδας: ΜΜΕ…

Σε δεύτερους και τρίτους ρόλους παίζουν τα ανδρείκελα της κατοχής μας, σε ρόλους «αναλώσιμων υλικών»: «αναλώσιμα υλικά» τα οποία θα χρησιμοποιηθούν ΟΧΙ μόνο για τον αποπροσανατολισμού του ελληνικού λαού, ΟΧΙ μόνο για να συγκαλυφτούν οι παραγωγοί, οι σκηνοθέτες και οι πρωταγωνιστές της ελληνικής τραγωδίας, αλλά και για την «ΚΑΘΑΡΣΗ» και ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΣΗ της σαπίλας…

«ΚΑΘΑΡΣΗ» και ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΣΗ που αυτή τη φορά θα πραγματοποιηθεί ΑΜΕΣΑ από τις κατοχικές δυνάμεις, από τους μαφιόζους της διεθνούς κακουργίας…

Το πρώτο, λοιπόν, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ζήτημα που πρέπει να κατανοήσουμε για να μη μας εξαπατούν με αυτό το κακόγουστο και εμετικό σήριαλ είναι τούτο: Η «Λίστα Λαγκάρντ» είναι μια «Λίστα» που ΕΠΙΚΥΡΩΝΕΙ, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, τη μετατροπή της Ελλάδας σε ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ των διεθνών μηχανισμών της Νέας Τάξης.

Είναι το ΔΝΤ που κατασκεύασε το σενάριο πάνω στο οποίο δομείται αυτό το σήριαλ και παίζουν οι πάντες: Από τους διεθνείς μαφιόζους μέχρι τα εγχώρια ανδρείκελά τους…

ΟΛΟΙ παίζουν πάνω σ’ αυτήν την κατασκευή του ΔΝΤ…


Το σημαντικότερο: ΟΛΑ τα ελληνικά κόμματα, μηδενός εξαιρουμένου, ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ αυτήν την κατασκευή του ΔΝΤ και χορεύουν ασύστολα γύρω από το σήριαλ, ανάλογα με τα επεισόδια και τους ρυθμούς που δίνουν οι κατοχικές μας δυνάμεις.

Το να αποδέχεται κάποιος μια «Λίστα» ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ από τους διευθυντές του πλανητικού οίκου ανοχής, από τους δήμιους και ΔΙΑΦΘΟΡΕΙΣ του πλανήτη, και μόνο αυτό αποτελεί το πιο μακάβριο σύμπτωμα της δωσίλογης ΥΠΟΤΑΓΗΣ…

Το ελληνικό, συνεπώς, πολιτικό καθεστώς, στο ΣΥΝΟΛΟ του, με ΟΛΑ τα κόμματά του αποδέχονται, χωρίς καμία συστολή, την ντιρεκτίβα του ΔΝΤ, τα παιχνίδια και τα σήριαλ των διεθνών μαφιόζων.

Αποδέχονται δηλαδή το στρατηγικό σχέδιο της «Λίστας»: Ότι η ελληνική κοινωνία, ΜΟΝΟ αυτή, είναι διεφθαρμένη και ότι η «κάθαρσή» της μπορεί να υλοποιηθεί ΜΟΝΟ από τις δυνάμεις ΚΑΤΟΧΗΣ της, και μάλιστα ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ: με τη θυσία κάποιων πιονιών, κάποιων αποδιοπομπαίων τράγων, κάποιων «καμένων χαρτιών»…

Τέτοια ΑΠΑΤΗ και ΔΩΣΙΛΟΓΙΣΜΟΣ του ελληνικού καθεστώτος και των κομμάτων του, δεν έχει ΙΣΤΟΡΙΚΟ προηγούμενο…

Και εδώ πλέον εισερχόμαστε στο δεύτερο ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ζήτημα που και αυτό δεν πρέπει να μας διαφεύγει για να μη μας κοροϊδεύουν τόσο χοντρά και ξετσίπωτα οι ληστές και δήμιοί μας: Στο ζήτημα των πολυεδρικών πολιτικών παιχνιδιών των «νταβάδων» (διεθνών και εγχώριων), καθώς και των κυβερνητικών και κομματικών παραρτημάτων τους (ανδρεικέλων).

Πρώτο παιχνίδι: Η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού μέσω της καρατόμησης κάποιων «αναλώσιμων υλικών». Μια συνταγή γνωστή και εφαρμόσιμη σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς χώρους και σε όλα τα παιχνίδια των εξουσιαστών και των μυστικών υπηρεσιών: Από τα ζητήματα της πολιτικής «εκκαθάρισης» και καθεστωτικής «αναπαλαίωσης» μέχρι τα παιχνίδια της «Τρομοκρατίας» και της κουκουλοφορίας…

Οι διεθνείς δυνάστες προωθούν διαδικασίες αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού ΥΠΟ τον ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ έλεγχό τους, δηλαδή χωρίς οικονομικούς και πολιτικούς μεταπράτες: Εγχώριους «ολιγάρχες» και τα αντίστοιχα κομματικά τους υποκείμενα.

Δεύτερο παιχνίδι: Το παιχνίδι του επιλεκτικού καψίματος «στρατιωτών» από τα αντίπαλα διεθνή εμπόλεμα στρατόπεδα.

Στη φάση αυτή κάθε εμπόλεμο στρατόπεδο (ΕΕ-ΗΠΑ) επιχειρεί, να χρησιμοποιήσει το σήριαλ της «Λίστας» καρατομώντας «αναλώσιμα υλικά» του αντίπαλου στρατοπέδου.

Αυτός ο πόλεμος μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτος και να «κτυπήσει» και «επίλεκτες» δυνάμεις των δύο στρατοπέδων (π.χ, τον ΓΑΠ (ΗΠΑ) ή τον Βενιζέλο και Σαμαρά (ΕΕ).

Ο Παπακωνσταντίνου είναι το πρώτο θύμα της κατοχικής «Λίστας», της «Λίστας» που βάζει, όπως είπαμε, τη σφραγίδα: ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ-ΕΛΛΑΣ.

Τρίτο παιχνίδι: Η δράση των πανικόβλητων ανδρεικέλων.

Εδώ έχουμε πρώτα απ’ όλα την απελπισμένη προσπάθεια των κυβερνητικών ανδρεικέλων της τρικομματικής κυβέρνησης για να ΔΙΑΣΩΘΟΥΝ.

Εσπευσμένα επιχειρούν να κλείσουν το ζήτημα με τον Παπακωνσταντίνου: Με την αχρειότητα αυτού του δωσίλογου επιχειρούν να συγκαλύψουν τη δική τους, ακόμα επαχθέστερη, δωσίλογη αναισχυντία και δολιότητα.

Έτσι, εντελώς πραξικοπηματικά, προσπερνούν το πρώτο στάδιο για σύσταση από τη Βουλή Εξεταστικής Επιτροπής και σπεύδουν ταχέως στη συγκρότηση Προκαταρκτικής Επιτροπής αποκλειστικά σε βάρος του Γ. Παπακωνσταντίνου.

Η δολιότητα εμφανής: Επιχειρούν να στεγανοποιήσουν το ζήτημα γύρω ΜΟΝΟ από τον Παπακωνσταντίνου, περιορίζοντας και αποκλείοντας κάθε έρευνα γύρω από πολιτικές και ποινικές ευθύνες και άλλων, ιδιαίτερα του μοχθηρού «αρχιμαφιόζου» Βενιζέλου, αλλά και όλων των Πρωθυπουργών οι οποίοι ΓΝΩΡΙΖΑΝ τη «Λίστα»…

Βεβαίως, η επιχείρηση να «φορτωθούν» τα πάντα μόνο στον Γ. Παπακωνσταντίνου, μια επιχείρηση που στηρίζουν λυσσωδώς τα «διαπλεκόμενα» μέσα ενημέρωσης, ΔΕΝ αποβλέπει ΜΟΝΟ στη διάσωση της κατοχικής συγκυβέρνηση, ΑΛΛΑ και στη ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ των δυνάμεων της «μνημονιακής» μας ΚΑΤΟΧΗΣ: Στη συγκάλυψη των αποικιοκρατών της Νέας Τάξης και των ηγετικών ανδρεικέλων τους…

Τέταρτο παιχνίδι: Ο χορός των «αντιμνημονιακών» και ιδιαίτερα των «αριστερών» δεκανικιών.

Παίζουν και αυτές οι δυνάμεις με πρωτοπόρο το ΣΥΡΙΖΑ και από κοντά το ΚΚΕ, πάνω στο σήριαλ της «Λίστας» των διεθνών μας «νταβάδων»: Στη σφραγίδα της ΚΑΤΟΧΗΣ μας.

Αυτές οι δυνάμεις ΟΧΙ μόνο δεν αποκαλύπτουν την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ του σήριαλ (την κατασκευή του σεναρίου από το ΔΝΤ) αλλά συμμετέχουν και στο σήριαλ. Αυτό σημαίνει ΠΟΛΙΤΙΚΑ πλήρη ΑΠΟΔΟΧΗ της κατοχικής μας κατάστασης: Ότι δηλαδή η Ελλάδα είναι ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ και αυτοί πολιτικές συνιστώσες του προτεκτοράτου…

Οι «αριστεροί» (το έχουμε αναλύσει πολλές φορές) ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ τη βούλα των διεθνών ληστών και δημίων μας για να κυβερνήσουν το προτεκτοράτο τους: Τόσο «αριστεροί» είναι…

Φυσικά μέσα στην έπαρση της «αριστερής» δωσίλογης οκνηρίας τους δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ο πόλεμος των διεθνών αρπακτικών ολοένα και θα οξύνεται, λόγω της αθεράπευτης και αδιέξοδης κρίσης (κρίση κατάρρευσης), συνακόλουθα το «παιχνίδι» της «Λίστας» θα γίνει ανεξέλεγκτο και θα κτυπήσει κατακέφαλα και τους ίδιους: Θα ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙ τον ύπουλο ρόλο τους…

Αυτό θα πάρει δραματικές μορφές κάτω από τη συσσωρευμένη και συμπιεσμένη λαϊκά ΟΡΓΗ που δεν θα αργήσει να αναφλεγεί…

Τότε κάθε κατεργάρης θα πάει στον πάγκο του…

Επιμέλεια κειμένων, σχόλια και παρατηρήσεις Βυζαντινός Αντίλαλος
Φωτογραφικό υλικό keritisriver

                                                                             Πηγή δημοσιευμάτων resalto

 Η ιστορία της Βίλας Αμαλίας

Η πολύπαθη Βίλα Αμαλίας, πεδίο συγκρούσεων τον τελευταίο καιρό μεταξύ καταληψιών και αστυνομικών, έχει μια μακρά ιστορία, άμεσα συνδεδεμένη με το θρυλικό 2ο Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών.

Το σχολείο αποτέλεσε φυτώριο δεκάδων σημαντικών προσωπικοτήτων. Μεταξύ των μαθητών που πέρασαν από τις αίθουσες της Βίλας Αμαλία ήταν ο στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο εικαστικός Αλέκος Φασιανός, ο σκηνοθέτης Θεόδωρος Αγγελόπουλος, ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος και ο συγγραφέας Χρήστος Γιανναράς.

Το 2ο Γυμνάσιο Αρρένων ιδρύθηκε το 1862 και πρωτολειτούργησε στην Πλάκα. Στις αρχές του 20ού αιώνα φιλοξενήθηκε στο κτίριο του πρώην Βασιλικού Τυπογραφείου στη Σταδίου, για να μεταστεγαστεί το 1932 και ως το 1973 στην περίτεχνη Βίλα Αμαλίας. Μετά την εκ νέου μεταστέγαση του σχολείου στην περιοχή της πλατείας Βάθη, όπου λειτουργούσε έως το 2011, η Βίλα εγκαταλείφθηκε.

Η Βίλα Αμαλίας βρίσκεται στη συμβολή των οδών Αχαρνών και Χέυδεν. Το κτίριο χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και φημολογείται ότι οικοδομήθηκε σε προσχέδια του Ερνέστου Τσίλλερ. Το 1975, αφού είχε γίνει η μεταστέγαση του σχολείου, η Βίλα απαλλοτριώθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο και περιήλθε στην κυριότητα του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων.

Το 1990 καταλήφθηκε από αντιεξουσιαστές. Σήμερα το κτίριο ανήκει στον δήμο Αθηναίων, ωστόσο δεν είναι σαφές από πότε. Πάντως, σύμφωνα με σχετικά έγγραφα, το κτίριο ανήκε στον ΟΣΚ σίγουρα ώς το 1998.

Όπως εξηγεί ο πρόεδρος των αποφοίτων του 2ου Γυμνασίου Αρρένων, επιχειρηματίας, Νίκος Βερροιόπουλος, «κακώς το κτίριο αποκαλείται Βίλα Αμαλίας, καθώς πρόκειται για ονομασία που του έδωσαν οι καταληψίες τη δεκαετία του ’90. Είχε προηγηθεί η κατάληψη εγκαταλειμμένου κτιρίου στη λεωφόρο Αμαλίας, που κράτησε λίγο. Φεύγοντας από εκεί, οι καταληψίες βρήκαν ελεύθερο το συγκεκριμένο κτίριο, το κατέλαβαν και του έδωσαν τη συγκεκριμένη ονομασία».

Ο ίδιος προσθέτει ότι πρόκειται στην πραγματικότητα για δύο κτίρια, που μοιράζονται κοινή αυλή και αποτέλεσαν επαύλεις των οικογενειών Ράλλη και Αργυρόπουλου.

Η έπαυλη Αργυρόπουλου, ακριβώς στη συμβολή των οδών Αχαρνών και Χέυδεν (η γνωστή σήμερα ως Βίλα Αμαλίας, όπου στεγάστηκε και το 2ο Γυμνάσιο) αποτέλεσε την κατοικία του πρεσβευτή Περικλή Αργυρόπουλου, ενώ η έπαυλη Ράλλη, στην πίσω πλευρά, κατά μία εκδοχή αποτέλεσε την κατοικία του πρωθυπουργού της κατοχικής κυβέρνησης, Ιωάννη Ράλλη.

Πηγή: ΑΠΕ / ΙΝ.GR