Το γερμανικό(κακό) πουλί στην ιστορία των Χανίων

Πρίν από πολλά χρόνια ως ένας αδαής νεαρός περιηγητής την πρώτη φορά που το πρωτοαντίκριζα δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ήταν ένα μνημείο των γερμανών, (Δεν είχα ακούσει τίποτα σχετικά με αυτό).

Όταν το συνειδητοποίησα, η αλήθεια είναι ότι μου ήρθε κάπως «βαρύ», και αναρωτιόμουν πώς και το είχαν αφήσει ακόμη να στέκει εκεί.;
 Με τα χρόνια κάθε φορά που τύχαινε να περνώ από αυτά τα μέρη, πάντα έριχνα επάνω του μια  ματιά ,ενστικτωδώς καχύποπτη  ίδια  με αυτήν της πρώτης φοράς που το είχα αντικρίσει. Έκτοτε όμως ο περίγυρος ανοιχτός χώρος του ολοένα και καλύπτονταν από νέες οικοδομές, και τελικά με τα χρόνια όλο  πιο περιφραγμένο,  δύσκολα διακρίνονταν χωμένο μέσα στα διπλανά του κτήρια, και όποτε  τύχαινε να περνάω  καθώς πήγαινα προς  τα δυτικά μην μπορώντας  να το διακρίνω άρχισα να συναισθάνομαι την ιστορική του αξία για τον τόπο μας.
Σαν ένα μνημείο που έπρεπε να μένει εκεί, για να θυμίζει στους ανθρώπους τη γερμανική θηριωδία που έζησε ο τόπος, αλλά και να αναζωπυρώνει την αγάπη τους για τον τόπο και την ελευθερία, για την οποία τόσα ποτάμια αιμάτων χύθηκαν απο τους παππούδες μας.

Συνοψίζω ότι βρήκα σχετικά  για το κακό πουλί των Γερμανών

(Fallschirmjäger-Denkmal)

Το Μνημείο αλεξιπτωτιστών είναι ένα ναζιστικό ηρώο για τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές που έπεσαν κατά τη διάρκεια των δέκα ημερών της Μάχης της Κρήτης στο Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο ..Το μνημείο, είναι γνωστό  στους Κρητικούς ως το γερμανικό  πουλί  ή  το κακό  πουλί   ανεγέρθηκε το 1941 από τις κατοχικές δυνάμεις και βρίσκεται περίπου 3 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης των Χανίων στο δρόμο προς Αγίους Αποστόλους .

Η εισβολή της Κρήτης το Μάιο του 1941 ήταν η πρώτη μεγάλη εναέρια επίθεση στην ιστορία.. Παρά τη νίκη τους, η ελίτ Γερμανών αλεξιπτωτιστών υπέστη τέτοιες μεγάλες απώλειες που ο Αδόλφος Χίτλερ απαγόρευσε την περαιτέρω αερομεταφερόμενα δραστηριότητες των εν λόγω μεγάλης κλίμακας για το υπόλοιπο του πολέμου.

Το μνημείο ανεγέρθηκε. στο τέλος μιας πέτρινης  κλίμακας που οδηγεί στην κορυφή ενός μικρού λόφου.Αποτελούνταν από ένα ψηλό πετρόχτιστο  βάθρο όπου πάνω του στήθηκε ένας τσιμεντένιος αετός  σε στάση εφόρμησης προς τη γή, να κρατάει έναν αγκυλωτό σταυρό στα νύχια του .

Ο εφορμών αετός

Έμβλημα των αλεξιπτωτιστών απονεμόταν  στους στρατιώτες της Luftwaffe μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης τους στα άλματα ως διακριτικό των αλεξιπτωτιστών κομάντος .

Αρχικά το μνημείο βρισκόταν στην ύπαιθρο, αλλά το Γερμανικό πουλί σήμερα περικλείεται από πυκνά αστικά κτίρια και έχει δανείσει το όνομά του στην γύρω περιοχή. Εκτός από την σβάστικα η οποία καλύφθηκε με τσιμέντο αμέσως μετά την απελευθέρωση της Κρήτης, το μνημείο έμεινε σχεδόν ανέπαφο μέχρι τις αρχές του 2000. Το χειμώνα του 2001 , σε μια καταιγίδα χτυπήθηκε από κεραυνό και κατεδαφίστηκε το μεγαλύτερο μέρος από το σώμα του αετού.
Ακομα το βάθρο και η επιγραφή είναι ρημαγμένα και ως επί το πλείστον καλύπτονται με γκράφιτι. Υπήρξαν κάποιες συζητήσεις και αντιπαραθέσεις κατά πόσον πρέπει να αποκατασταθεί ή να κατεδαφιστεί. 

 http://en.wikipedia.org/wiki/Fallschirmj%C3%A4ger_memorial

Σε εκτενή ιστορική αναδρομή στον «Κήρυκα» (10/12/2000), ο Νίκος Αγγελής θυμίζει στους αναγνώστες του πως η καθοριστική συζήτηση για την τύχη του μνημείου, την επαύριον κιόλας της Κατοχής, είχε λήξει με απόφαση για διατήρησή του, και πως καθοριστική επ' αυτού υπήρξε η γνώμη των τοπικών καπεταναίων της Αντίστασης. Περισσότερο επικίνδυνη για τον τσιμεντένιο αετό φαίνεται πως υπήρξε, τα στερημένα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, η φήμη που ήθελε κάποιους Γερμανούς να έχουν κρύψει στο κεφάλι του χρυσές λίρες -με αποτέλεσμα, σύμφωνα με τις αφηγήσεις των παιδικών μας χρόνων, μία τουλάχιστον απόπειρα αποκεφαλισμού του για ανεύρεση του πολυπόθητου θησαυρού.

Εξίσου ανακριβής ήταν, τέλος, ένας άλλος ευρύτατα διαδεδομένος μύθος των πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών, σύμφωνα με τον οποίο η γερμανόγλωσση επιγραφή του μνημείου διακήρυττε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι οι αλεξιπτωτιστές του Τρίτου Ράιχ είχαν πέσει στο νησί «για να εκπολιτίσουν τους αγρίους». Κάτι τέτοιο δεν υπάρχει ούτε στην τωρινή εκδοχή του μνημείου αλλά ούτε και στην κατοχική -όπως διαπιστώνουμε από τις φωτογραφίες της εποχής (1942), στις οποίες ο «πρωθυπουργός» Τσολάκογλου καταθέτει στεφάνι προς τιμήν των πεσόντων της Βέρμαχτ...

…Στις 21 Μαρτίου πληροφορήθηκαμε -από τις τοπικές εφημερίδες- ότι και τα τελευταία υπολείμματα του "πουλιού" είχαν "κάνει φτερά" από το βάθρο του μνημείου! …

http://www.iospress.gr/

Το 1941 οι Γερμανοί ύψωσαν, τρία χιλιόμετρα δυτικά των Χανίων, ένα μνημείο εις ανάμνησιν τής από αέρος κατάκτησης της Κρήτης. Μια πέτρινη κλίμακα οδηγεί στην κορυφή ενός μικρού λόφου, όπου πάνω σε ψηλό χτιστό βάθρο, ένας αετός εφορμά προς τη γη.
Πέρασαν από τότε 60 χρόνια και το μνημείο εξακολούθησε ώς πριν από λίγο να στέκεται ακέραιο στη θέση του. Ο λαός των Χανίων το σεβάστηκε, έστω κι αν αποτελούσε επίδειξη του υπερφίαλου κομπασμού των κατακτητών της Κρήτης. Ισως, με τη διαίσθησή του, ένοιωθε πως το «Γερμανικό Πουλί», όπως το ονόμασε, μείωνε ουσιαστικά τη δόξα αυτών που το στήσανε, αφού θύμιζε μια «πύρρειο νίκη» και τιμούσε, άθελά του, το πνεύμα αντίστασης του κρητικού λαού.
Στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες το μνημείο φαινόταν από ολόγυρα. Όταν όμως άρχισε να επικρατεί η τάση «αξιοποίησης» των πάντων, ξεφύτρωσαν, σε μικρή απόσταση απ' αυτό, διώροφα σπίτια, το ένα κατόπιν του άλλου, που το περικύκλωναν ασφυκτικά. Το «Γερμανικό Πουλί» βρέθηκε σιγά σιγά μέσα στις αυλές των σπιτιών, σαν ν' αποτελούσε εξάρτημά τους. Αποκορύφωμα της οικοπεδοποιητικής μανίας των περιοίκων ήταν, πριν από δυο-τρία χρόνια, το φάγωμα από μπουλντόζες του 1/4 του μικρού λόφου ώς τα κράσπεδα της κλίμακας, για να παρκάρουν αυτοκίνητα.

Όλα τούτα έγιναν χωρίς κανείς να διαμαρτύρεται, χωρίς κανείς να δείξει το παραμικρό ενδιαφέρον για την τύχη του μνημείου, ούτε η κοινότητα ή ο δήμος, στον οποίο ανήκει η περιοχή, ούτε η Εφορεία Νεότερων Μνημείων.

Σαν να ήτανε το «Γερμανικό Πουλί» ένα ταμπού για το οποίο απαγορευόταν να μιλήσει κανείς. Σαν να υπήρχε κάποια μυστική συμφωνία που επέτρεπε τη σιωπηλή, σταδιακή εξαφάνιση του μόνου μνημείου που αφήσανε στην Κρήτη οι Γερμανοί, για να δείχνει το πρόσκαιρο πέρασμά τους.
Ο φετινός χειμώνας, συμμαχώντας με τους οικοπεδοφάγους, γκρέμισε σε μια θύελλα το μεγαλύτερο μέρος του εφορμώντος αετού, αφήνοντας στη θέση του μόνο το τμήμα του σώματός του από τα φτερά και πίσω. Παρ' όλο που κάποια τοπική εφημερίδα έγραψε για το γεγονός, δημοσιεύοντας και σχετική φωτογραφία, κανείς αρμόδιος δεν φαίνεται να έδωσε σημασία…

Γιώργης Μανουσάκης          

 http://www.iospress.gr/

Tο συγκεκριμένο μνημείο παλιά ήταν σημείο αναφοράς για όλους τους ντόπιους. Για παράδειγμα λέγαμε για κάποιον ότι μένει στο 'γερμανικό πουλί' και όχι στην περιοχή 'Απτερά'.
Ήταν σε εμφανές σημείο περίπου στο 5ο χιλ. αριστερά στην παλαιά επαρχιακή οδό Χανίων-Κισσάμου

Μετά από καιρό κάποιοι ηλίθιοι έσπασαν την μύτη γιατι νόμιζαν ότι οι γερμανοι έκρυψαν εκεί λίρες. 
Με τα χρόνια βανδαλίστηκε (γκραφιτι΄κ.λ.π.) και χτίστηκαν διάφορες οικίες γύρω του με αποτέλεσμα να μην φαίνετε. όσοι είχαν πολεμήσει τότε το σεβόντουσαν, δυστυχώς οι τωρινοί όχι λόγω αμάθειας. 

Αποκύριξη του περιεχομένου της συγκεκριμένης σελίδας από την .wikipedia

Νομική αποκήρυξη

Αυτή η εικόνα παρουσιάζει (ή μοιάζει με) ένα σύμβολο που χρησιμοποιήθηκε από την εθνικοσοσιαλιστική (NSDAP/Ναζιστική) κυβέρνηση της Γερμανίας ή μια οργάνωση που συνδέθηκε στενά με αυτή, ή άλλο κόμμα που έχει απαγορευθεί από το ομοσπονδιακό συνταγματικό δικαστήριο της Γερμανίας.
Η χρήση των διακριτικών των οργανώσεων που έχουν απαγορευθεί στη Γερμανία (όπως ο Ναζιστικός αγκυλωτός σταυρός ή ο σταυρός βελών) μπορεί επίσης να είναι παράνομη στη Γερμανία, στην Αυστρία, στην Ουγγαρία, και στη Γαλλία, ανάλογα με το πλαίσιο χρήσης. Στη Γερμανία, ο εφαρμόσιμος νόμος είναι παράγραφος 86a του εγκληματικού κώδικα (StGB).

 http://en.wikipedia.org/wiki/Fallschirmj%C3%A4ger_memorial

Και για να ξέρομε τι λέμε, όχι επειδή αποκύρυξε η Γερμανία ποτέ το ναζισμό και την εθνικοσοσιαλιστική της υποκουλτούρα, αλλά έτσι, για τα μάτια του κόσμου, στα πλαίσια της...ενωμένης Ευρώπης.
Ενώ τα τελευταία χρόνια ο ναζιστικός εθνικοσοσιαλισμός αναβιώνει στη χειρότερη του μορφή τείνοντας να καταπιεί την Ευρώπη επιδιώκοντας να πραγματοποιήσει το όνειρο του Χίτλερ της ενιαίας γερμανικής Ευρώπης, όπως και το δεύτερο του ενιαίου κράτους των Βαλκανίων με τη μορφή ομοσπονδίας, ή συνομοσπονδίας, στόχους στους οποίους βρίσκουν πολύτιμο σύμμαχο την επέλαση της πολυπολιτισμικής υποκουλτούρας στα πλαίσια της νέας τάξης, αλλά και απόλυτο εχθρό και αντίπαλο δέος, την προοπτική ενός νέου πατριωτικού κινήματος, μέσω της ανασύστασης στην Ευρώπη της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών που βλέπουν τα κράτη τους υπο διάλυση, απειλούμενα από την ιμπεριαλιστική διάθεση του νεοταξικού άξονα που εκφράζεται μέσα απο την παγκοσμιοποίηση της ελιτ του τραπεζικού και βιομηχανικού καρτέλ.

Πηγή mydaimoncom

Σχόλια προσθήκες επίλογος    Βυζαντινός Αντίλαλος