Σοκ και δέος και μια πατρίδα στην εξορία της ιστορίας

Σ αυτή τη χώρα των θαυμάτων, των ομοιωμάτων και των στρεβλωμένων εννοιών, που λέγεται Ελλάδα και η καλή τύχη τόφερε να είμαστε ιθαγενείς μέχρι χθες τουλάχιστον, αφού δεν ξέρομε τι μας επιφυλάσσει το αύριο παρά την…απόλυτη πολιτική σταθερότητα και τη…μακροβιότητα των νόμων, μάθαμε εκτός των άλλων, να ζούμε το μεγάλο δίλημμα.

Να μην ακούς ειδήσεις και να μένεις ανενημέρωτος, ή να ακούς με την προοπτική σαν τίμημα της ενημέρωσης που προσδοκάς, να αποκτήσεις προσωπικό ψυχίατρο ;
Αυτό είναι σήμερα στην Ελλάδα το ζήτημα και όχι το ξεπερασμένο πια «to be or not to be» του Οθέλου.

Τα βλέπεις τη μία, δεν μιλάς, λες αστο να πάει…πολιτικοί είναι, ψέματα λένε.

Τα βλέπεις την άλλη, κάνεις πέτρα την καρδιά και δίνεις τόπο στην οργή για την κοροϊδία που σου ρίχνουν.
Ε, κάποια στιγμή, δεν αντέχεις στο πολύ ξεκούτιασμα που επιμένουν να σου ρίξουν με τα κορακίστικα τους.

Και αφού σε συλλογικό επίπεδο δεν υπάρχει περίπτωση οι ιθαγενείς αυτής της χώρας που όπως είπαμε ονομάζεται Ελλάδα, να ορθώσουν το ανάστημα και την αξιοπρέπεια τους λόγω εθισμού στο μαστίγιο, λες κάτι να κάνεις.

Τι όμως, έτσι μόνος που αισθάνεσαι και την ώρα που βλέπεις όλους τους άνεργους, τους άστεγους, τους απολυμένους, τους φτωχοποιημένους, όλα τα υποψήφια θυματα των κατασχέσεων και τους αυριανούς αναγκαστικούς οικονομικούς μετανάστες να σιωπούν αρκούμενοι σε καμιά δίωρη επαναστασούλα  και μετά όλοι πάλι στην κουζίνα για τη μακαρονάδα του επαναστάτη ;

Όλους τους ιθαγενείς πολίτες αποσβολωμένους να αναζητούν μαντριά και ηγέτες

να εναποθέσουν τις ελπίδες τους για το αύριο από τη μια

Και ένα χερσοποιημένο χωράφι πρώην εθνική γη από την άλλη, μοιραζόμενο στο νέο Ξέρξη ως γη και ύδωρ στις επιδιώξεις και επιθυμίες του, με ταυτόχρονη δημιουργία καθεστωτικών μαντριών και οπλαρχηγών, για κάθε γούστο.
Από θεωρητικούς της μαγείας, μέχρι επικλητές των ΕΛ, προφήτες και σατανιστές, να μοιράζουν τα αποσβολωμένα πρόβατα ανάμεσα στα μαντριά τους, παρέχοντας και την ανάλογη κατήχηση-πληροφόρηση μέσα από δεκάδες καθεστωτικά αλλά με τη μάσκα του ανωνύμου ιστολόγια, στρατευμένα στη μούφα και την κατασκευασμένη είδηση, προς τέρψιν, φανατισμό και παραστράτημα των αφελών από την σκηνή του διαδραματιζόμενου σε πραγματικό χρόνο ρέκβιεμ.

Και οι ντόπιοι λακέδες εντολοδόχοι των κατακτητών, να ερμηνεύουν με αξιοζήλευτο ταλέντο δοσιλογισμού, το δοσμένο σενάριο του ρέκβιεμ ανενόχλητοι και με την έπαρση της ατιμωρησίας, να λάμπει στα γυμνά πλέον από μάσκες προσωπεία τους.

Με τον Έλληνα να καθυβρίζεται καθημερινά και την Ελλάδα να ταξιδεύει.

Σκηνές μικρές από το ρέκβιεμ, παρμένες από την καθημερινή ειδησεογραφία, μας δίνουν το μέγεθος της κοροιδίας που μας υποβάλουν επιμένοντας στην δια της σφαγής σωτηρία, αλλά και την αναλγησία του ψεύδους, μέσα από τις μεταξύ τους αντιφάσεις στις μεγάλες των προφητείες.

«Διορθώνουμε τα λάθη του Μνημονίου»

διατείνεται ο Α. Σαμαράς, απευθυνόμενος σε δημοσιογράφους.

«Η κατάσταση σήμερα δεν έχει καμία σχέση με αυτή που ήταν πέρσι τέτοιο καιρό. Κανείς δεν περίμενε τα πράγματα να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Αλλά στον ένα χρόνο διακυβέρνησης που συμπληρώσαμε, υπάρχει σημαντική αλλαγή και τη γνωρίζουν όλοι. Αλλάξαμε και την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό και τη θέση της χώρας στο διεθνές προσκήνιο και την τάση της οικονομίας μας, που όλοι δέχονται πως τώρα σταθεροποιείται.

Δηλαδή, από αύριο θα τρώμε με χρυσά κουτάλια και όλοι οι ξένοι, θα τρέχουν αλαφιασμένοι να μας δανείσουν, οπότε καθίστε στ αυγά σας

Στο μεταξύ διορθώνουμε και άλλα σφάλματα του μνημονίου, όπως ο ΦΠΑ στην εστίαση.

Έγκυροι παρατηρητές, εντόπισαν την ανάπτυξη και την
απαθανάτισαν, τρέχοντας στους κάμπους με κατεύθυνση την Ελλάδα

Αυτή την εστίαση με την προσωρινή μείωση, σημαία την κατάντησαν τελικα, μόνο που ο άνεργος και ο ταλαίπωρος πολίτης, ούτε που την πήρε είδηση, αφού και το ταβερνάκι, έγινε πιο απόμακρο από τα μπουζούκια της παραλιακής.

Για τους πλειστηριασμούς στην πρώτη κατοικία, είπε.

«Τι μου ζητάτε να απαντήσω; Με ρωτάτε για κάτι που δεν πρόκειται να γίνει. Κι έχω ήδη πει δημόσια ότι δεν πρόκειται να γίνει… Να με ρωτάτε γι’ αυτά που κάνουμε ή προτιθέμεθα να κάνουμε, το καταλαβαίνω. Να με ρωτάτε γι’ αυτά που συμβαίνουν, ακόμα κι αν δεν ευθυνόμαστε εμείς, το καταλαβαίνω, επίσης. Οταν, όμως, με ρωτάτε γι’ αυτά που δεν θέλουμε και δεν πρόκειται να κάνουμε, τι να σας πω; Δεν θα γίνει!».

Τώρα που το είπε, να δεις πόσο νοιώσαμε τη…σιγουριά να μας γαργαλάει…τους συνεργάτες του τους συνενοήθηκε πριν προβεί στη βαρύγδουπη δήλωση ;

«Δεν φεύγει από την Ελλάδα το ΤΑΙΠΕΔ» άλλη πράξη του δράματος, από τον υπ.Οικονομικών αυτή τη φορά.

Μιλώντας στο «Εθνος της Κυριακής», ο υπουργός Οικονομικών ξεκαθαρίζει ότι «η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου γίνεται από το ΤΑΙΠΕΔ και την ελληνική κυβέρνηση. Και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Διαψεύδω κατηγορηματικά το ενδεχόμενο μεταφοράς του ΤΑΙΠΕΔ στο εξωτερικό».
Να ρωτήσει τα αφεντικά απ έξω, γιατί άλλα λένε αυτά και τραβάνε αυτιά στους κακούς μαθητές.

«Δεν θα υπάρξει νέα επιστράτευση»

«Δεν κινδυνεύει καμία θέση εκπαιδευτικού», τόνισε ο υπουργός Παιδείας, Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Real news». Μάλιστα ο κ. Αρβανιτόπουλος υπογράμμισε πως θα είναι ήπια αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών αν αυτοί προχωρήσουν σε απεργίες στην αρχή της χρονιάς.

Επίσης ο υπ. Παιδείας δεσμεύτηκε πως η κυβέρνηση δεν θα προχωρήσει σε πολιτική επιστράτευση, αλλά και «στόχος είναι να μην μείνει κανείς άνεργος».

Αν σκεφτούν κάποιοι ιθαγενείς ν απεργήσουν, να ενημερώσουν τον κύριο, για να τους στείλει ανθοδέσμες και εδέσματα για τον αγώνα τους.
Και ποιος κακοήθης, μίλησε για πολιτική επιστράτευση ; Αυτές ανήκουν στο μαύρο παρελθόν, τώρα σας ΑΓΑΠΑΜΕ !

Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Παραπολιτικά, αναφερόμενος στο ελληνικό χρέος τόνισε, με απόλυτη ειλικρίνεια, «πως δεν βιώσιμο».

«Το δημόσιο χρέος εδώ και δεκαετίες είχε αποκτήσει ισχυρή αυξητική δυναμική και τόσο ως απόλυτο, όσο και ως σχετικό ως προς το ΑΕΠ μέγεθος, είναι υψηλό. Είναι αλήθεια ότι η ισχυρή αυξητική δυναμική έχει τις ρίζες της στη δεκαετία του 1980», σημειώνει αρχικά ο Χρήστος Σταϊκούρας και συμπληρώνει πως «είναι επίσης αλήθεια ότι κατά τις δεκαετίες που ακολούθησαν ο ετήσιος ρυθμός ανόδου μειώθηκε αλλά δεν επετεύχθη ριζική ανακοπή αυτής της δυναμικής».

Ναι, το παιδί γεννήθηκε ανάπηρο, δεν το τεμαχίσαμε εμείς τα τελευταία χρόνια. Όσο για τα περί μη βιώσιμου, να το πληροφορήσει στον πρωθυπουργό που επιμένει ότι η ανάπτυξη έρχεται τρεχάλα και να αποφασίσουν από κοινού τι θα λένε.

Και ενώ η κοροιδία προχωρεί, το ρέκβιεμ βρίσκεται στις τελευταίες του πράξεις και τα φώτα της ράμπας θα χαμηλώσουν σκορπίζοντας το απόλυτο σκοτάδι.

Και το ζήτημα είναι, αυτός ο διαμοιρασμένος στα διάφορα μαντριά λαός, τι θα απογίνει και από ποιόν να ζητά ευθύνες και σωτηρία μετά το τέλος της παράστασης.

Το μόνο σίγουρο, είναι το τελευταίο καρέ στην οθόνη πέφτοντας το έργο.

«Ήταν μια ευγενής προσφορά των ευαγών ιδρυμάτων χαλιναγώγησης και αποπροσανατολισμού των τρομοκρατικών όχλων»

Βυζαντινός Αντίλαλος