Η ΕΠΑΡΣΗ ΤΩΝ ΠΛΗΚΤΡΩΝ ΚΑΙ Η ΜΑΪΜΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ

  

Η τήρηση του Συντάγματος...επαφίεται...

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ;;;

    
Στους σκυμμένους πάνω στα ξεροκόμματα της μιζέριας, αποχαυνωμένους απο τα τύμπανα της πολιτικής νεοέλληνες;;
    Που αιχμάλωτοι στον καλοστημένο και αδιαπέραστο ιστό της αράχνης που τους ύφαναν τα κόμματα για φυλακή κι αυτοί τον πέρασαν φλοκάτη
για...αγρανάπαυση, προσπαθούν απεγνωσμένα να βρούν το δρόμο για τα ιδιαίτερα της μαυρης χήρας που θα τούς οδηγήσει στήν δια του θανάτου σωτηρία;;
    Αυτούς που ανίκανοι να απαλλαγούν απο τον ιστό, επιδεικνύουν με έπαρση τις καλογυαλισμένες κονκάρδες που τους πέταξαν στα πόδια οι επικυρίαρχοι του νου τους ;;

   Μήπως εδώ απευθυνόμαστε στους άλλους Έλληνες;;
Τους "Επαναστάτες" των πληκτρολογίων, των πλατειών και των δοσμένων ραντεβού με την εξουσία;;
Αυτούς που ανάστησαν κάθε πικραμένο ήρωα της Ελληνικής ιστορίας και αφού του άρπαξαν φρικωδώς το λαμπρό του όνομα το φόρεσαν, (όπως οι κυράτσες αλλοτινών εποχών τις γούνες από τα σφαγμένα ζώα) και σήκωσαν τα λάβαρα της digitalrevoloution, ζώντας τον δικό τους ιδιωτικό Νιρβάνα, αλλά κηλιδώνοντας χυδαία και ανεπανόρθωτα κάθε τι που ανέδυε ιστορικό σεβασμό και είχε Εθνική και ιστορική αξία;;;

   Ξαφνικά, μετατραπήκαμε όλοι σε αρχαίους πολεμιστές, φορέσαμε τα μπαρουτοκαπνισμένα ιμάτια των δοξασμένων προγόνων και ταμπουρωθήκαμε εκ του ασφαλούς πίσω από τα εθιστικά πληκτρολόγια και τις φανταζέ TFT οθονούλες μας. Σίγουρα αδιαπέραστα από τις σφαίρες και τα πυρά της εχθρικής εξουσίας.
Και ο νιρβάνας, δίνει τα ρέστα του εκστασιαζόμενοι γαρ στη φαντασίωση της επανάστασης των στρουθοκαμήλων.

   Και όσο για το ακροτελεύταιο άρθρο του Συντάγματος...ν'τάξει...όλο και κάποιοι τρελοί θα βρεθούν(κάποτε), να το υπερασπιστούν.
Εμείς, είμαστε αλλεργικοί στο αίμα και ενάντιοι σε κάθε είδους βία.
Όσο για τον Εθνικισμό, (αυτόν που μας έμαθαν οι ποιητές και οι αγώνες για ελευθερία, η αγάπη για την πατρίδα και την ιστορία της και όχι έτσι όπως μας τον προμοτάρει η νεοελληνική θολοκουλτούρα του Εθνομηδενισμού), "ντεμοντέ" τον κατάντησαν κι αυτόν, καθίζοντας τον μάλιστα στο εδώλιο της κατηγορίας, μαζί με τους ποιητές, με πρώτους το Σολωμό και το Σικελιανό.
Μοδάτοι και cool, είναι όσοι ακολουθούν το νέο είδος πορνείας, που ακούει στο όνομα Διεθνισμός και πλασάρεται μέσα από το "UNITY IN DIVERSITY".

   Και τα τουρκοκάναλα της διαπλοκής, εκπέμπουν ελέω της των εκπορθημένων Αθηνών Υψηλής Πύλης, κατακρεουργώντας κάθε έννοια αξιοπρέπειας και νοημοσύνης των ιθαγενών στρουθοκαμήλων.

   Κάθε μέρα νέα μέτρα, νέοι φόροι, αυξήσεις ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση, κατάργηση επιδομάτων, κατάργηση δικαιωμάτων, κατάργηση οξυγόνου, κατάργηση του δικαιώματος του ζείν εν Ελλάδι. 

Του Έλληνος βεβαίως. Που στερείται δικαιωμάτων, ως τεμπέλης, ρατσιστής, εθνικιστής και ασύμφορος γενικά για το υποκατάστημα των Βρυξελλών.

Σε αντίθεση με τους νέους έποικους της αρχαίας γης, που κληρονόμησαν όλα τα δικαιώματα των πάλαι ποτέ Ελλήνων.
Και όλα αυτά, για να σωθούμε. Να σωθούμε από την τυραννία της σκεψης.

Δια του ηθικού, πνευματικού, οικονομικού, σωματικού ΘΑΝΑΤΟΥ.

Και να ζήσουν από τις στάχτες μας οι τράπεζες και οι χαρτογιακάδες ψαλιδόκωλοι που τις διαφεντεύουν.

   Γι αυτό σου λέω...άστο να πάει. Αλώθηκε ο Έλληνας. Εσωτερικά. Με δούρειους ίππους. Και τώρα φαντασιώνεται επαναστάσεις που δεν έρχονται ποτέ. Γιατί δεν τις θέλει αν τον ρωτήσεις να σου πει ειλικρινά.

Γι αυτό, όσο είναι καιρός ας το καταλάβουν οι στρουθοκάμηλοι.
Δεν πρόκειται για χούντα που θα περάσει...
Δεν πρόκειται για κατακτητή απο τον οποίο κάποτε θα ελευθερωθούμε.

ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΚΑΙ
ΤΩΝ ΝΤΟΠΙΩΝ ΔΟΥΛΙΚΩΝ ΤΟΥΣ
ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ 

ΤΟ ΤΕΛΟΣ Η Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ 

ΚΑΙ ΚΑΤ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ 

ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ.

 

   Αν η επανάσταση είχε ανθρώπινη υπόσταση στο πρόσωπο της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, θα είχε σηκώσει μόνη της το λάβαρο ξανά κάτω απ την εντολή του "Βάρει!" και δεν θα περίμενε τους αμαρτωλούς(όχι αρματολούς) νεοέλληνες. 

Αυτούς θα τους κατέτασσε σε γιωτάδες, αλλά χωρίς δικαίωμα αναπηρικής μετά την απελευθέρωση.

 

   Και το μόνο που μένει να εύχεται κανείς ολόψυχα, είναι όλα αυτά και το ίδιο το άρθρο, 

να αποτελούν αποκυήματα αρρωστημένης φαντασίας και προϊόντα μέθης,
σε μια εποχή ακμάζουσας δημοκρατίας, δικαιοσύνης και ελευθερίας.

σε μια εποχή που οι νόμοι του κράτους λειτουργούν υπέρ του πολίτη, ο οποίος

(εις απάντηση της κεφαλίδας του άρθρου),  φροντίζει και αξιώνει 

την τήρηση του Συντάγματος.

                                                                                                      Βυζαντινός Αντίλαλος