Αριστερός διαλεκτικός φαρισαϊσμός με θύμα τη δημοκρατία και τον πολίτη

Η κυβερνητική κακουργία καταρρέει παταγωδώς, με μια δεξιά φαινόμενο να κρατά τους ψηφοφόρους της απο τη ΝΔ μέχρι τη ΧΑ αμετανόητα δεξιούς.
Με μια αριστερά απο το ΚΚΕ μέχρι το ΣΥΡΙΖΑ, θλιβερά ανίκανη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων για λαικούς αγώνες, πουλημένοι ντιπ παρά στη νέα τάξη και το διεθνή φασισμό των τραπεζών και του 4ου Ραιχ.
Με δηλώσεις εκατέρωθεν, που μόνο θλίψη κι αηδία προκαλούν στον κοινό νου.
Με μια ΧΑ να προελαύνει ακάθεκτη και η αριστεροί "αγωνιστές" του Περισού από τη μια και των antifa ταγμάτων από την άλλη, να αναθεματίζουν τους ψηφοφόρους πελαγωμένους πολίτες που δεν βλέπουν απο πουθενά φως σε ένα τοπίο προδοσίας, αδυνατώντας προκλητικά να αντικρύσουν τον παρακρατικό κομματικο δαίμονα, το δικό τους δαίμονα που έθρεψε και γιγάντωσε το φασιστικό φαινόμενο, προλειαίνοντας το έδαφος για την τελευταία πράξη του ρέκβιεμ της ατιμασμένης στρουθοκαμήλου.
Η Ουκρανία είναι κοντά, αυτοί το ξέρουν, αλλά προτιμούν να τραγουδάνε φάλτσα σαν καλοκουρδισμένες μαριονέτες.
Σε ένα λαό που κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, αγκαλιά με τη στρουθοκάμηλο και με αδιάβαστο το σενάριο του ρέκβιεμ.
Ο Θεός βοηθός, γιατί όλοι οι άλλοι, μας την κοπάνησαν νωρίς..

Είναι να γελά κανείς, αλλά και να οργίζεται με τους «αριστερούς» αρθρογράφους οι οποίοι, στο θέμα της Χρυσής Αυγής, μένουν πεισματικά προσκολλημένοι σε κλισέ τυπικών αφορισμών και αναθεμάτων.
ΟΧΙ μόνο δεν εξηγούν ΤΙΠΟΤΑ γύρω από αυτά τα κοινωνικά φαινόμενα, αλλά το χειρότερο αναθεματίζουν τα εξαθλιωμένα και κατεστραμμένα λαϊκά (κυρίως μικροαστικά) στρώματα που ψήφισαν Χρυσή Αυγή.

Το χειρότερο: Αφορίζουν αυτά τα λαϊκά στρώματα, δίχως να θίγουν στο ελάχιστο της ευθύνες της «αριστεράς» γι αυτήν την ανάπτυξη και τροφοδοσία τέτοιων φαινομένων…
Φταίει ο καπιταλισμός ΓΕΝΙΚΑ και η «αριστερά» αθωώνεται: Βασική συνιστώσα εκκόλαψης και γιγάντωσης τέτοιων φασιστικών φαινομένων.

Γιατί, τέτοιου είδους ψυχωτικά φαινόμενα δεν αποτελούν μόνο το υποπροϊόν της σήψης του συστήματος, αλλά και υποπροϊόν της ΣΗΨΗΣ των «αριστερών» πολιτικών υποκειμένων, του εκφυλισμού και της καθεστωτικής ενσωμάτωσης της «αριστεράς»…

Αυτή η «συνάρτηση» των μεγάλων και ιστορικών ευθυνών της «αριστεράς» εξαφανίζεται από τους «αριστερούς» αρθρογράφους…
Έτσι μένουν στους αφηρημένους αναθεματισμούς του καπιταλισμού και στους«συγκεκριμένους» αφορισμούς των εξαθλιωμένων θυμάτων που ψηφίζουν Χρυσή Αυγή…
 

Αποκαλυπτικό είναι το σημερινό άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου:
 «Άνθρωπέ μου, είσαι ναζί;»
http://www.enikos.gr/international/

Μια πιο εκλεπτυσμένη, πολιτικά, εκδοχή των «αναλύσεων» υπο μορφή ουρλιαχτών της Κανέλλη…

Μια «ανάλυση» σταλινικής τυπολατρίας και τελεσιγραφικής σκέψης που αγνοεί παντελώς τη μαρξιστική διαλεκτική γύρω από το πώς αναπτύσσονται τα φασιστικά φαινόμενα.
Για να μην κουραζόμαστε θα παραπέμπαμε σε ένα μόνο μεγαλοφυές έργο του Τρότσκι που αναλύει αυτά τα φαινόμενα: «Πού Βαδίζει η Γαλλία».

Εδώ απλώς να διατυπώσουμε μια αλφαβητική αλήθεια της διαλεκτικής:

«Η δημοκρατία δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια απλή πολιτική μορφή. Οι μικροαστοί δεν σκοτίζονται για το τσόφλι του καρυδιού, αλλά για τον καρπό που είναι μέσα.
Ζητάνε να σωθούν από τη δυστυχία και καταστροφή. Αν η δημοκρατία αποδειχτεί ανίκανη να τους σώσει, τότε στο διάβολο ας πάει και η δημοκρατία.

 Να πώς συλλογίζεται και πώς αισθάνεται κάθε μικροαστός…».

Αν, λοιπόν, σήμερα το καθεστώς μέσα στο οποίο ζουν σπαρακτικά οι μικροαστικές, αλλά και εργατικές μάζες, ΟΧΙ μόνο δεν μπορεί να τις σώσει, αλλά τις καταστρέφει και τις εξαθλιώνει, τότε στο «διάβολο ας πάει» αυτό το καθεστώς, όποιο «δημοκρατικό» ντεκόρ και ονομασία κι αν έχει…

Ο κατεστραμμένος και καθημερινά δολοφονημένος δεν νοιάζεται αν η Χρυσή Αυγή είναι «ναζιστές»… 
Πολύ περισσότερο δεν είναι σε θέση να «αναλύσει» το τι είναι Χρυσή Αυγή: 

Σε ένα κοινωνικό γίγνεσθαι μαζικής καταστροφής και εξαθλίωσης των λαϊκών μαζών, που συσσωρεύει ΟΡΓΗ και ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ, δίχως καμία αχτίδα φωτός, τα λόγια και οι αναλύσεις δεν μετράνε, πολύ περισσότερο τα αναθέματα και οι αφορισμοί τα οποία εξοργίζουν τα θύματα. 

Όταν, συνεπώς, μέσα σ’ αυτή την ασφυξία οι λαϊκές μάζες δεν βλέπουν, ΠΡΑΚΤΙΚΑ (όχι στα λόγια) κανένα παράθυρο ανοικτό από Αριστερά, αντίθετα βλέπουν μια «αριστερά» που είναι σύμμαχος του καθεστώτος που τις καταστρέφει, που δεν απαντά σε κανένα καυτό και εφιαλτικό πρόβλημα και από πάνω τις αφορίζει και στιγματίζει, ΤΟΤΕ ένα μεγάλο μέρος αυτής της λαϊκής απελπισίας και οργής οργανώνεται από την ακροδεξιά και φασιστική δημαγωγία και πρακτική…

Αυτή τη μαρξιστική διαλεκτική ο Μπογιόπουλος αλλά και όλη αριστερή διαλεκτική των ημερών, την πετάει στα σκουπίδια και απλώς εγκαλεί τα θύματα που ψήφισαν Χρυσή Αυγή:

Δηλαδή τα φανατίζει υπέρ της Χρυσής Αυγής.

Ο ΣΤΑΘΗΣ, στο σημερινό του άρθρο προσεγγίζει το ίδιο πρόβλημα πιο διαλεκτικά: Ίσως τον βοηθάνε τα οξυμένα αισθητικά του αντανακλαστικά…
Διακρίνει και κάποιες ευθύνες της «αριστεράς»: Την κακή «διαχείριση» των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν σήμερα οι λαϊκές μάζες, σχετικά με το λαθρομεταναστευτικό…
 

Το άρθρο του ΣΤΑΘΗ:
 «H φούσκα και το βόλι»
http://www.enikos.gr/stathis/236409,H_foyska_kai_to_voli.html

Ωστόσο και οι προβληματισμοί του Στάθη είναι αποσπασματικοί και …επιλεκτικοί.

Κινούνται στον ίδιο άξονα αποκρυστάλλωσης που κινείται το σύνολο της «αριστεράς»… 

(Αδυνατώντας ή αποφεύγοντας να ακουμπήσει το πρόβλημα στην πηγή του.

Δείχνοντας με το δάκτυλο τον πολίτη θύμα που ψήφισε Χ.Α., αδυνατώντας να διακρίνει το φασιστικό διεθνισμό έως εθνομηδενισμό που επωάζουν οι συνιστώσες του κόμματος του και τη συγγένεια του με τον τοπικό φασισμό.
Κατηγορεί την ποδοσφαιροποίηση του Πειραιά, ξεχνώντας ότι η κ. Δούρου έκανε συναντήσεις με τον πρόεδρο του Ολυμπιακού προεκλογικά για ενίσχυση στον αγώνας της υπερ της…δημοκρατίας.)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Το άρθρο αυτό περιορίζεται ΜΟΝΟ στη διαλεκτική ανάπτυξης και τροφοδοσίας τέτοιων φασιστικών φαινομένων και ΟΧΙ στο ΦΑΣΙΣΜΟ, σαν πολιτικό καθεστώς.
Αυτό το έχουμε αναλύσει σε πολλά άλλα κείμενα. Απλώς εδώ να υπογραμμίσουμε ότι το ΦΑΣΙΣΜΟ, σαν καθεστώς, τον ζούμε στο πρόσωπο του 4ου Ράιχ και της εγχώριας κυβερνητικής «συμμορίας».
Εδώ περιοριζόμαστε στα φασιστικά φαινόμενα τα οποία αποτελούν εκφάνσεις και «κεφαλές» της πολυεδρικότητας του νεοταξικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ. 

 

Ο φασισμός δυστυχώς, βρίσκεται μέσα σ αυτούς που φαρισαϊκά τον κατηγορούν. Αναπτύσεται μέσα στα στενά, παρακρατικά κομματικά κονκλάβια.
Και εξυπηρετεί τις ανάγκες του δικού τους συστήματος.
Πώς να το πολεμήσουν και με τι ψυχή κατάφατσα ???
Φασισμός δεν είναι μόνο ο τραμπουκισμός και οι πράξεις βίας και μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Ξέρομε σα μεγάλα παιδιά τι είναι φασισμός και ποιες οι εκφάνσεις του.
Το να ρίχνεις ευθύνες και να κατηγορείς ένα λαό επειδή δεν συμφωνεί μαζί σου και να τον ονοματίζεις ναζί(παλιότερα χρησιμοποιούσαν τον όρο παρακμιακός), αυτό δεν είναι ένα απο τα χειρότερα είδη ολοκληρωτικής σκέψης ?

Όταν μάλιστα ξέρεις πολύ καλά πού επωάζει το αυγό του φιδιού, αλλά δεν σε συμφέρει να το ονοματίσεις ξερά και σκέτα ?
Δεν εξωραΐζομε τον ένα έναντι του άλλου, σε καμία περίπτωση.
Η αλήθεια και το μέτρο, είναι με το μέρος του λαού πάντα.
Ποτέ δεν τα υπηρέτησε έτσι κανένας απο τους εθνοπατέρες, ή κομματοπατέρες.
Οχι άλλη κοροιδία και φτύσιμο. Μπουχτίσαμε.

Μια άλλη παράμετρος, τρανό παράδειγμα των διαπλεκόμενων πλοκαμιών του φασιστικού τέρατος με τα κομματικά κονκλάβια, οι δημοτικές εκλογές στο Πειραιά.
Μοναδικός δήμος όπου η Χ.Α. έχασε ποσοστά, σε σχέση με όλη την υπόλοιπη Ελλάδα, που παρουσίασε άνοδο.
Ήταν ο δήμος, όπου η Χ.Α. επιδότησε και στήριξε την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής, δημιουργώντας και τα γνωστά έκτροπα εναντίον του Μιχαλολιάκου.
Ως χώροι συγγενείς και αλληλένδετοι.
Ίδια συγγένεια και διαπλοκή, όπως αυτή που έφερε στο φως η περιβόητη υπόθεση Μπαλτάκος γκέητ και τις διαπλοκές ΝΔ – παρακράτους – ΧΑ.

Αν θυμηθούμε και τη «μυστική» συνάντηση Δούρου-Μαρινάκη στην ταβέρνα του περίφημου Γιάννη προεκλογικά, τότε παίρνομε μια πολύ μικρή ιδέα περί διαπλοκής, κονκλαβίων, πού επωάζει και μέχρι που απλώνει τα πλοκάμια του ο φασισμός της σύγχρονης πολιτικής σκηνής, την ώρα που κάποιοι ρομαντικοί ψηφοφόροι, αναζητούν ακόμα τη δημοκρατία στα γλιτσιασμένα καλντερίμια του πολιτικού βούρκου.

Η ΧΑ είναι γέννημα θρέμμα του συστήματος που τρέφει το φασισμό γιγαντώνοντας τα προβλήματα, με αιχμή του δόρατος το μεταναστευτικό στις μεγαλουπόλεις ιδιαίτερα και οχι των εξαθλιωμένων ψηφοφόρων που βλέπουν ακόμα και την αριστερά πρώτη τροφό και νταντεύτρα των διεθνιστικών ιδεολογημάτων των Soros Foundations.
Ας αφήσουμε λοιπόν τους εξαθλιωμένους, μην τους μαστιγώνουμε περισσότερο κι ας κοιτάξουμε το φίδι του διεθνούς φασισμού που έχει αγκαλιάσει ολόκληρο τον κομματικό μηχανισμό του φαίουδου Ελλάς.
Με κάποιους "προοδευτικότερους" να μετατρέπονται δόξα και τιμή σε Γραμματείς και Φαρισαίους.

Πηγή resalto

Πρόλογος-επίλογος-προσθήκη  Βυζαντινός Αντίλαλος