Τρίτη 9 Απριλίου 2013

Σάλπισμα βαριάς προσταγής



Μες το βουρκο ριγμένη και πάλι
Ω αθάνατη Ελλάδα θρηνείς.
Τους προδότες κοιτας και στενάζεις.
Εφιάλτες καινούριας κοπής.

                   -/-
Σ οιμωγές και με κλάμα  σπαράζεις
Τα παιδιά σου με πόνο θωρείς
Πουλημένα για λίγο χρυσάφι
Πλερωμή του φονιά, του ληστή.

                   -/-
Εφιάλτες, Νενέκους και δούλους
Η παλιά σου η μοίρα ξυπνά
Ποια κατάρα παλιά σε βαραίνει
Κι απ τον κόρφο σου βγαίνουν ξανά;

                    -/-
Σήκω! Σήκω γλυκιά μας πατρίδα
Και στο δρόμο αητοί καρτερούν!
Τα παιδιά σου στη λόγχη και πάλι
Και το αόρατο δόρυ κρατούν!

                    -/-
Των αητών τα φτερά ξεδιπλώνουν
Οι Ερινύες πινάκι κρατούν
Η Αδράστεια Εφιάλτες προσμένει
Την παλιά τους τη μοίρα να βρουν.

                     -/-
Βάρα! Βάρα τη σάλπιγγα πάλι 
Των Ελλήνων βαριά προσταγή
Σ Εφιάλτες βαρβάρους προδότες
Π ασελγούν στην αρχαία σου γη.

                     -/-
Των βαρβάρων τις χώρες και πάλι
Μπρος τα πόδια σου δούλες θα βρεις
Των παιδιών σου αγώνες σαν τότες
Ιστορία θα γράψουν τρανή.

                   -/-
Των θεών σου ερωμένη και πάλι
Την ξετσίπωτη Ευρώπη θα δεις
Εις του ταύρου φερμένη τη ράχη
Να φιλά την αρχαία σου γη.

                   -/-
Και τα τάρταρα πάλι θ ανοίξει
Ο λαός κι η σημαία μπροστά
Να δεχτούνε ως του αξίζει
Το φονιά, το δειλό, το ληστή.

                  -//-
                                     Theo 







2 σχόλια:

  1. Πάντα μία απο τα ίδια έχουμε. Πότε θα ζήσουμε πραγματικά ελεύθεροι... δεν ξέρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Ελευθερία δεν χαρίζεται, αλλά κατακτιέται διαδικτυακέ μου φίλε.
      Απο λαούς που πάνω απ όλα, γνωρίζουν και τιμούν την ιστορία τους.
      Και τους αξιακούς κώδικες της παράδοσης τους.
      Απο λαούς που ξέρουν απο πού έρχονται και ποιοί είναι.
      Γνωρίζουν τους φίλους και ξέρουν να διαχωρίζουν τους εχθρούς που έρχονται ΠΑΝΤΑ ντυμένοι φίλοι όπως μας επισημαίνει ο Οδ. Ελύτης.
      Σ αυτούς τους λαούς πρέπει μόνο η Ελευθερία και την κερδίζουν πάντα μέσα απο αγώνες και αίμα.
      "Χωρίς νεκρούς η Λευτεριά
      ζάλο ποτές δεν κάνει.
      Γιατί 'ναι η κατοικία τση
      στου ντουφεκιού την κάνη".(Παλιό ριζίτικο απο τα ριζοχώρια των Λευκών ορέων).
      Οι άλλοι λαοί καλέ μου φίλε, είναι καταδικασμένοι να χαθούν μέσα στο απέραντο και απύθμενο πηγάδι της ιστορίας.
      -- Καλή δύναμη και συμπάθα με που καθυστέρησα να απαντήσω στην καθ όλα εύλογη, ανησυχία σου.

      Διαγραφή

Σχόλια αναγνωστών