Εις τα εθνικά εκείνα άσματα
των Ελλήνων,
όσα υπόθεση έχουν ιδεώδη ή
πεπλασμένη,
η φαντασία του λαού
εκδηλώνεται
μετα περισσής ποικιλίας,
ελευθερίας
και δυνάμεως.
(Fauriel)
Oι παραλογές
αποτελούν καλλιτεχνικά τη σημαντικότερη κατηγορία δημοτικών τραγουδιών μας. Tα
σύνθετα και προβληματικά αυτά τραγούδια μάς δένουν πιο πολύ απ’ όλα με το
πλούσιο μυθολογικό και ποιητικό παρελθόν μας. Mας γυρνούν σε εποχές παλιές,
όπου το πραγματικό με το υπερφυσικό διαμορφώνουν ιστορίες, συνήθως τραγικές,
που παντού θα μπορούσαν κάποτε να συμβούν. Οι παραλογές είναι στα
αρχαιότερα τραγούδια του Ελληνικού λαού, ξεκινάνε από τα βάθη της ζωής του,
παραλλάζοντας μόνο εξωτερικά, δηλαδή γλωσσικά, με το πέρασμα του χρόνου.
Είναι τραγούδια με πλαστή
, παραποιημένη υπόθεση, που δεν μεταφέρουν στον ποιητικό χώρο ένα απλό
επεισόδιο αλλά περιγράφουν μια ολοκληρωμένη πράξη. Οι παραλογές και στην
περίπτωση που περιγράφουν ένα πραγματικό γεγονός, το εμφανίζουν σαν μια οριακή,
ακραία κατάσταση, όπου προβάλλεται το ουσιώδες ενώ απωθείται το τυχαίο.
Μέσα από τις παραλογές των δημοτικών
τραγουδιών, θα αναφερθούμε στο γνωστό σε όλους μας τραγούδι του νεκρού αδερφού,
μέσα από την ενότητα του λαικού πολιτισμού
και της παράδοσης, που έχομε ανοίξει
στο ιστολόγιο μας, αφιερωμένη στο δημοτικότραγούδι.
Το τραγούδι του αδερφού που πεθαμένος,
σηκώνεται από το τάφο για να
