Ολοι πια το βλέπουν, όλοι το ξέρουν, όλοι το περιμένουν....
Ακόμη και ο αέρας στην Ελλάδα, έχει αρχίσει να μυρίζει...μπαρούτι.
Η ώρα που η χύτρα της κοινωνικής οργής που σιγοβράζει χρόνια τώρα, είναι έτοιμη να σκάσει
και τα καυτά ζουμιά να περιλούσουν όλη τη σαπίλα της πολιτικής ομερτά που είχε ανάψει τη φωτιά στη χύτρα, είναι κοντά.
Είναι πια θέμα συγκυριών, τυχαίου γεγονότος και μιας μοιραίας κίνησης που θα πυροδοτήσει τα γεγονότα.
Και θα είναι τόσο ξαφνικό, όπως και η οργή τόσο μεγάλη, που οι πολιτικοί δοσίλογοι του τόπου,
δεν θα προλάβουν να κρυφτούν, θα γίνουν αναλώσιμοι.
Και γιατί δεν φεύγουν όσο ακόμα είναι νωρίς; Και γιατί δεν αλλάζουν πολιτική, επιστρέφοντας στα καθήκοντα που τους έχει όρίσει ο Ελληνικός με την ψήφο του και αυτά που επιτάσσει το Σύνταγμα; Θα αναρωτηθεί ο κοινός νους και η κοινή λογική.
Μα, η καρέκλα είναι γλυκιά της εξουσίας, οι υποχρεώσεις προς τους διεθνείς αφέντες μεγάλες και οι ενοχές που τους δένουν στο εχθρικό άρμα. επίσης μεγάλες. Και πάντα υπάρχει η ελπίδα, οτι τελικά θα καταφέρουν να δαμάσουν το πόπολο με τα διάφορα όπλα που συνεχώς και σε μεγάλη ένταση χρησιμοποιούν για το σκοπό αυτό.
Η απάνθρωπα σκληρή ψυχολογική βία που έχουν εξαπολύσει μέσα από τα ΜΜΕ,
οι τρικλοποδιές που ρίχνουν με τα τα διάφορα τεχνάσματα τους.
Τη μία ο φόβος της εξόδου από το ευρώ και οι καταστροφικές συνέπειες του,
Την άλλη διάφοροι μάγοι της ομογένειας που θα μας σώσουν ξεχνώντας τις επιταγές και τους όρους του μνημονίου,
Την άλλη σπιλώνοντας τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας, αφήνοντας τον Έλληνα να νοιώσει την απόλυτη μοναξιά στον κατήφορο του.
Βρίσκουν και ένα σωρό σενάρια που εξαπολύουν μέσα απο τα δοσίλογα ΜΜΕ τους, με μόνο στόχο το παιχνιδάκι του αποπροσανατολισμού. Την ώρα που σε σφάζουν! Με όργανα κάθαρσης, εισαγγελείς οι οποίοι καμία μέχρι τώρα υπόθεση δεν έχουν φέρει εις πέρας.
Και τα ονόματα τους, έχουν γίνει συνώνυμα της λήθης και του κουκουλώματος.
Αυτοί οι πολιτικοί, θα μείνουν εκεί πιστοί στο καθήκον της προδοσίας μέχρι την ύστατη ώρα, φυλάγοντας τις δικές τους εφεδρίες για την ώρα της σύγκρουσης με την κοινωνική οργή.
Και το πρόβλημα, δεν είναι αυτοί την ώρα μηδέν που έρχεται και όπως είπαμε όλοι τη βλέπουν.
Τη βλέπουν όμως και ως ένα σημείο θα την υποδαυλίσουν και οι μεγάλοι σκηνοθέτες του έργου, που κινούν τα νήματα και γι αυτούς οι εδώ εντολοδόχοι τους, αποτελούν τα αναλώσιμα μαζί με το πρώτο θύμα, το λαό.
Και έχουν είδη έτοιμο το εναλακτικό σενάριο για την ημέρα, την ώρα του μεγάλου μπάμ, που εμείς δεν είναι δυνατόν να το ξέρουμε, είμαστε όμως υποχρεωμένοι να μην υποτιμήσουμε τις ικανότητες τους στην καπηλεία επαναστάσεων και στη χρήση δούρειων ίππων.
Εκείνη την ώρα, θα ξετρυπώσουν από "κυβερνήσεις του βουνού", έως "μεταννοημένοι" ή "άσπιλοι" πολιτικοί και θα εμφανιστούν ως μπροστάρηδες στον αγώνα.
Τότε, το βάρος της ευθύνης θα είναι μεγάλο μπροστά στον κίνδυνο να βρεθούμε την επομένη, με μια κυβέρνηση στυγνότερη αυτής που διώξαμε με αίμα, μιας κυβέρνησης απροκάλυπτα ξένων αποικιοκρατών.
Κι εμείς, αλίμονο κι αν έστω τότε, δεν έχουμε αποτινάξει από πάνω μας κάθε κομματική ταυτότητα και εξάρτηση, αλίμονο και δεν βρεθούμε με ενωμένα τα χέρια δεξιοί, αριστεροί, ανένταχτοι κι ακραίοι, όλοι κάτω από μια σημαία, την Ελληνική. Και πρώτο μέλημα κι αρχή, σε καμιά περίπτωση να μη χτυπήσει Έλληνας Έλληνα.
Θάναι το τέλος.
Και μακριά, απο κάθε είδους σωτήρα κα επίδοξου αρχηγού αν δεν είναι μέσα από τα σπλάχνα της Ελλάδας, χωρίς κανενός είδους σχέση και επαφή με εκτός Ελλάδας κέντρα.
Και δεν είναι ανάγκη να μπούμε σε λεπτομέρειες και στη χρήση που μπορεί να έχει ο δούρειος ίππος της λαθρομετανάστευσης σε ένα λαικό ξεσηκωμό, όπως και απευχόμαστε κάθε είδους διαίρεσης και διχόνοιας ανάμεσα στους Έλληνες.
Εστιάζουμε μόνο στην απόλυτη ανάγκη της ενότητας, πέρα και μακριά από επι μέρους ιδεολογικές διαφορές, των οποίων η θέση, βρίσκεται στην επομένη μέρα και όχι στην ώρα του αγώνα, που πρέπει να δοθεί κάτω απο την Ελληνική σημαία και μόνο.
Όλα τα παραπάνω ας έχουμε στο νου, μαζί με τη σκέψη οτι το σκάσιμο της χύτρας, μπορεί να μην εξαρτηθεί καν απο τον αγανακτισμένο λαό, αλλά να υποδαυλιστεί από ξένα κέντρα αποφάσεων για την ταχύτερη επίτευξη των στόχων τους.
Εμείς σε κάθε περίπτωση, πρέπει να αποδείξουμε για μια ακόμη φορά οτι ξέρουμε να φέρουμε την ιστορία εκεί που αυτή μας ορίζει και να μεταδώσουμε την περηφάνια που παραλάβαμε από τους προγόνους μας, αλώβητη στις επόμενες γενιές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια αναγνωστών