Καιρίτης. Απο τις δάφνες της ιστορίας στην απαξίωση της πολιτείας

Κάποτε γράφαμε, «Εκεί που η ιστορία κεντούσε, φύτρωναν δάφνες».
Όμως, η γεύση τους θα είναι πάντα πικρή σαν το αίμα των θαμμένων ηρώων.

Μια ιστορία των ανθρώπων του κάμπου, που θα βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο.
ΕΔΩ
.
Και μια ιστορία του τόπου του κάμπου των Εσπερίδων που θα βρείτε

ΕΔΩ

που λες και είναι βγαλμένη μέσα από παραμύθι, η ιστορίας μιας επίγειας Τεραμπίθια που στοίχειωσε τους ανθρώπους του μόχθου του χωραφιού και έγινε ένα με τους θρύλους, τις δοξασίες και τους αξιακούς κώδικες της ντόπιας λαικής παράδοσης, ακολουθώντας τα χνάρια των χιλιετιών της κρητικής ιστορίας.
Διαπλάθοντας χαρακτήρες του ήθους του Διγενή, του Καντανολέοντα, του Δασκαλογιάννη, των χιλιάδων ηρώων προτύπων της ιστορίας των 240 περίπου καταγεγραμένων ιστορικά επαναστάσεων της κρητικής ιστορίας.
.

Το ριζίτη άντρα του

«Όσο που νά ’χω την πνοή, ετσά που είμαι θά΄μαι.

Μόνο κομμένη κεφαλή μπορεί να σκύψει χάμαι»
Ελεύθερο κι αντάρτη, σαν τον καπετα Μιχάλη του Καζατζάκη..
.

Και φτάσαμε στο φτωχό κι απαξιωμένο από Θεό και ιστορία σήμερο.
Με μια κοινωνία απαξιωμένη, μα προ πάντων μια πολιτεία αόρατη από τις ιστορικές της υποχρεώσεις και παντελώς ανίκανη να ανταποκριθεί στις ανάγκες του πολίτη που κατα Σύνταγμα υπηρετεί.
.
Το πρόχειρο γεφύρωμα του Καιρίτη έγινε και πάλι πράξη εν πλήρη απουσία, αλλά ξεκάθαρα εχθρικής στάσης της πολιτείας, από την ομαδική εργασία και τη σύμπνοια των κατοίκων του κάμπου του Καιρίτη, μετα την καταστροφή της ιστορικής πετρόκτιστης γέφυρας για την οποία αναφερθήκαμε σε προηγούμενα δημοσιεύματα
ΕΔΩ  και
.
ΕΔΩ
.
Ενώ είχε γίνει η πρώτη διάβαση το βράδυ της 23 Μαρτίου, ήρθε η απότομη επιδείνωση της κακοκαιρίας και τη χάλασε λίγες μέρες αργότερα, ρίχνοντας στην απογοήτευση χιλιάδες πολίτες, παρατημένους στην τύχη τους από την πολιτεία, με λύσεις που μόνο ως φτύσιμο στην καθημερινότητα τους μα και στην κοινή λογική μπορούν να εκληφθούν.
.
Μια διαδρομή 20 μέτρων, έρχεται η επίσημη πολιτεία της απουσίας και της αδράνειας, της ενοχής και της απαξίας, να τη γεφυρώσει με διαδρομές 10 χιλιομέτρων κατσικόδρομων μιας κατεύθυνσης πλάτους, γεμάτους λάσπες και λακούβες, με μέση ταχύτητα τα 15-20 χιλ ανα ώρα….
Για να βρεθείς μετά από μιας ώρας σχεδόν αγωνιώδους διαδρομής….στην απέναντι πλευρά του Καιρίτη ποταμού και από εκεί αισίως, να συνεχίσεις τη διαδρομή της καθημερινότητας σου.
Για το μεροκάματο, για τη βόλτα, για τα ψώνια.
Μια γεύση της επίσημης κρατικής πρότασης διαδρομής καμικάζι, στο βίντεο που τραβήξαμε.
                      
.
Με μια νέα αξιέπαινη ομαδική προσπάθεια των κατοίκων του κάμπου, το βράδυ της 4 Απριλίου, η πρόχειρη και «παράνομη» κατά τους «επίσημους» φορείς του τόπου διάβαση για την εξυπηρέτηση των χωριών ΔΥΟ ΕΠΑΡΧΙΩΝ του Νομού Χανίων, είναι και πάλι πραγματικότητα, όπως βλέπομε στα βιντεοσκοπημένα στιγμιότυπα που τράβηξε το συνεργείο του keritis.
 
       .
Από τότε και κάθε βράδυ στο φόβο μιας νέας καταιγίδας, κάποιοι στον κάμπο του Αλικιανού, ξενυχτούν προκειμένου να προστατεύσουν την ασφάλεια μαζί και την επιβίωση του κάμπου.
Αφού το κράτος αντί άμεσης αρωγής ως ώφειλε σαν ελάχιστη εξιλέωση...
Στην εγκληματική απουσία του επι σειρά ετών, άμεσο αποτέλεσμα της οποίας ήταν το βαρύτατο πλήγμα της καταστροφής της μίας και μοναδικής γέφυρας επικοινωνίας με τον κόσμο...
Αντί αυτής της αυτονόητης και αμεσότατης αρωγής ως όφειλε, στέλνει ρουφιάνους και περιπολικά σε ένα κρεσέντο κίβδηλου και υποκριτικού όψιμου ενδιαφέροντος.
 

Και...
Όταν οι τοπικές κοινωνίες αναγκάζονται να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους, τότε είναι που φαίνεται σε όλη της τη χυδαιότητα, η αποκρουστική γύμνια του βασιλιά.
Ενός βασιλιά που ξέχασε ή παρερμήνευσε με τον πιο απογοητευτικό τρόπο το ρόλο του.
.
Πόσο όμορφα το είχε διατυπώσει μέσα από το "Κοινωνικό Συμβόλαιο" το 1762 ο Ρουσσώ αλήθεια!
"Ο βασιλιάς, αντί να εξασφαλίζει στους υπηκόους του τα μέσα για την επιβίωση τους,
εξασφαλίζει τη δική του επιβίωση απο αυτούς.
Και όπως έλεγε ο Ραμπελαί, ένας βασιλιάς, δεν είναι ποτέ ολιγαρκής."

Βυζαντινός Αντίλαλος
Φωτογραφικό υλικό και βίντεο: keritisriver art-team