ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ Η ΙΣΤΟΡΙΑ
ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΖΩΝΤΑΝΑ ΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΗΣ
Ένας τόπος, ένα καρέ παγωμένο μέσα στο χρόνο και μια ιστορία....αληθινή, σαν τα παραμύθια.
ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Η βυζαντινή εκκλησία του Αγ. Γεωργίου στον Αλικιανό Χανίων, κτισμένη το 1243,
συνδέεται με την τραγική κατάληξη της Επανάστασης του 1527 κατά των Ενετών, ή κατ' άλλους μελετητές του 1571,
πού περιγράφει ο Σπυρίδων Ζαμπέλιος μέσα από το
ιστορικό του μυθιστόρημα "Κρητικοί Γάμοι", αντλώντας πληροφορίες από
τον Αντ. Τριβάν.
Επικεφαλής της επανάστασης ήταν ο Γεώργιος Καντανολέων της βυζαντινής οικογένειας των Σκορδιλών.
100 μέτρα νότια του αγ. Γεωργίου, βρίσκεται ο μεγαλοπρεπής πύργος του ενετού άρχοντα Marco Da Molin, πού εξουσίαζε την περιοχή.
Για να λήξει ειρηνικά η επανάσταση, οι αντίπαλες πλευρές συμφώνησαν να γίνει στην παρακείμενη βυζαντινή εκκλησία ο γάμος του Πέτρου Καντανολέοντα, γιού του αρχηγού της επανάστασης
και της κόρης του οίκου των Μολίνων Σοφίας.
Αφού έγιναν με μεγαλοπρέπεια οι περίφημοι Κρητικοί Γάμοι στην εκκλησία του Αη Γιώργη, ακολούθησε γλέντι, πού ΔΕΝ έφτασε ως το πρωί.
Οι ενετοί αφού κοίμισαν με υπνωτικό πού είχαν ρίξει στο κρασί όλους τους άντρες του Καντανολέοντα και στου γαμπρού, τούς παρέδωσαν σε στράτευμα ενετών πού είχε έρθει από το Ηράκλειο και περίμενε στα όρια του Αλικιανού την ειδοποίηση των Μολίνων.
Το πρωί τους βρήκε όλους η ανατολή του ήλιου, κρεμασμένους στις δημοσιές, ανα 100 μέτρα και ένα επαναστάτη.
Απο την πόλη των Χανίων μέχρι τη Σούδα και απο εκεί στο δρόμο Χανίων Ρεθύμνου.
Μια σκηνή, που μας θυμίζει την ιστορική Απία οδό της Ρώμης,
κατα μήκος της οποίας κρεμάστηκαν οι επαναστάτες του Σπάρτακου.
Από τότε, ακολούθησαν γύρω στις 230 επαναστάσεις
στην Κρήτη, μέχρι την απελευθέρωση και την Ένωση με τη μάνα Ελλάδα.
Κινηματογραφική αναπαράσταση της Απίας οδού της Ρώμης, απο την ταινία "Σπάρτακος" |
Μια παλαιότερη συμμετοχή της βυζαντινής εκκλησίας στα δρώμενα του χώρου και του χρόνου, μας περιγράφει ο Αντόνιο Τριβάν και ο Κριτοβουλίδης.
Ο τούρκος πειρατής Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα, είχε κάνει ορμητήριο τη νήσο Γαύδο νότια του νομού Χανίων.
Στο εσωτερικό της Κρήτης είχε επιλέξει το λεκανοπέδιο του Αλικιανού, ως ορμητήριο λογω της άριστης οχυρωματικής του θέσης, έναντι των από θάλασσας επιδρομών.
Νεότερες μαρτυρίες πού φτάνουν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1960 από γέροντες του χωριού, αναφέρουν ένα ιστορικό έγκλημα πού έγινε στο όνομα εννοείται, όπως πάντα άλλωστε της ανάπτυξης.
Στην βαριά ξύλινη πόρτα της εκκλησίας του Αγ. Γεωργίου, που χρονολογούνταν από κτήσεως του, υπήρχε χαραγμένο βαθειά με λάμα μεταλλική, το όνομα "BARBAROSA".
Κάποιος πρόεδρος θεώρησε πολιτισμένο, να πετάξει
την αρχαία πόρτα με την υπογραφή του μεγάλου πειρατή και να βάλει στη θέση της
μια ακριβή, καλογυαλισμένη πόρτα, για να μη μας λένε χωριάτες...
Κάποιοι άλλοι φρόντισαν να γκρεμιστεί ο πύργος της
οικογένειας των Μολίνων λίγα μέτρα πιο δίπλα και όλη η έκταση, να πυκνοφυτευτεί
με πορτοκαλιές.
Όλα στο όνομα της ανάπτυξης. Όπως και τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια αναγνωστών