keritisriver: ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ. Το καταφύγι της Χανιώτικης ψυχής.

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ. Το καταφύγι της Χανιώτικης ψυχής.

Αν και οι ακτές της Κρήτης είναι ατελείωτες κι όλες οι μεγάλες πόλεις της Κρήτης παραθαλάσσιες, κατά έναν περίεργο τρόπο η ψυχή του Κρητικού -και ιδιαίτερα του Χανιώτη- είναι πιο πολύ βουνίσια παρά θαλασσινή!
Κι όμως, αν ανατρέξουμε στην ιστορία της Κρήτης, θα καταλάβουμε εύκολα το γιατί. Στο πέρασμα των αιώνων ήταν πολλοί οι κατακτητές που πάτησαν το νησί και προσπαθήσαν να υποτάξουν τον υπερήφανο λαό.
Αυτοί, είχαν τα κάστρα και την εξουσία τους κοντά στη θάλασσα -εκεί που μπορούσαν να έχουν επικοινωνία με τις μητροπόλεις τους αλλά και διαφυγή σε περίπτωση κινδύνου. Στα
δυσπρόσιτα ψηλά βουνά, ο Κρητικός ανέπνεε αέρα λευτεριάς.

Εκεί διατήρησε τη γλώσσα του, τις παραδόσεις του, τον τρόπο ζωής του.

Στα Χανιά ιδιαίτερα, η Μαδάρα, τα Λευκά Όρη, εκτός από καταφύγιο λευτεριάς ήταν ανέκαθεν και πηγή ζωής για τους Χανιώτες. Το πολύμορφο φυσικό περιβάλλον έδωσε τροφή, νερό, πρώτες ύλες και έμπνευση στην περήφανη Κρητική ψυχή.

Πάνω από 50 κορυφές ψηλότερες των 2000 μέτρων υπάρχουν στη Μαδάρα -έτσι αποκαλούν τα Λεύκά Όρη οι Χανιώτες- αμέτρητα φαράγγια με γκρεμνούς που σου κόβουν την ανάσα, μοναδική θέα κι από τις δυο μεριές της Κρήτης, τόσο προς το Κρητικό Πέλαγος όσο και προς το Λιβυκό Πέλαγος.

Αν θες να ανακαλύψεις την αυθεντική Κρήτη, ο δρόμος περνά από τα κακοτράχαλα μονοπάτια της Μαδάρας!

Αλλά, δεν θα είναι και τόσο δύσκολο, με βοηθό τον Ορειβατικό Σύλλογο Χανίων, τα τέσσερα καταφύγια που βρίσκονται διάσπαρτα στα Λευκά Όρη και τα πολλά φιλόξενα χωριά τους, μια χαρά θα τα καταφέρεις! Ο Ορειβατικός Σύλλογος Χανίων έχει ηλικία οχτώ δεκαετιών και είναι από τις παλαιότερες φυσιολατρικές οργανώσεις της Ελλάδας και η παλαιότερη της Κρήτης. Έχει έμπειρους περιπατητές και ορειβάτες και με τις δράσεις του αναδυκνύει και προστατεύει τους ορεινούς όγκους της περιοχής και βοηθά μόνιμους κατοίκους αλλά κι επισκέπτες που θέλουν να ανακαλύψουν την ορεινή Κρήτη .
Στα Λευκά Όρη -τα βουνά των Χανίων- υπάρχουν τέσσερα καταφύγια. Το παλαιότερο από αυτά χτίστηκε το 1958 και βρίσκεται στη θέση Βόλικα πάνω από το χωριό Κάμποι Κεραμιών, σε υψόμετρο 1450 μέτρων. Είναι ανακαινισμένο το 2006 και έχει τη δυνατότητα άνετης φιλοξενίας 30 ατόμων.
Ένα άλλο καταφύγιο -που είναι και το πιο δημοφιλές λόγω της μοναδικής θέας που έχει στο φαράγγι της Σαμαριάς- είναι το καταφύγιο Καλλέργη, σε υψόμετρο 1650 μέτρων. Βρίσκεται πάνω από το οροπέδιο του Ομαλού και το μονοπάτι που οδηγεί σε αυτό ξεκινά από το Ξυλόσκαλο, στην είσοδο του φαραγγιού της Σαμαριάς. Η θέα από το καταφύγιο είναι

συγκλονιστική: στις κορυφές των Λευκών Ορέων (το χειμώνα χιονισμένες), στις κατάφυτες πλαγιές της Σαμαριάς, στο οροπέδιο του Ομαλού. Μπορεί άνετα να προσφέρει φιλοξενία μέχρι και σε 45 άτομα.
Το τρίτο καταφύγιο των Χανίων, βρίσκεται πάνω στο οροπέδιο της Ταύρης, πάνω από του Ασκύφου, σε υψόμετρο 1200 μέτρων. Είναι το πιο εύκολα προσβάσιμο, αφού οδηγεί σε αυτό αγροτικός δρόμος 8 περίπου χιλιομέτρων. Βέβαια, η ουσία είναι να φτάσεις ως εκεί περπατώντας, έστω και ένα μέρος του υπέροχου μονοπατιού, που ξεκινά από το χωριό Ασκύφου και ανεβαίνει στην Ταύρη, διασχίζοντας ένα δάσος από κυπαρίσσια. Η διαδρομή είναι περίπου 2 ώρες.

Το τελευταίο καταφύγιο είναι το νεώτερο και το ψηλότερο στα Χανια: βρίσκεται στο κέντρο των Λευκών Ορέων, κάτω από την κορυφή Σβουριχτή, σε υψόμετρο 2080 μέτρων. Για να φτάσετε εκεί, απαιτούνται 6-7 ώρες πεζοπορίας από το καταφύγιο Καλλέργη και περίπου 3 ώρες πεζοπορίας από το τέλος του χωματόδρομου που ξεκινά από το χωριό Ανώπολη, στην περιοχή Ρουσσιές. Το καταφύγιο μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι και 20 άτομα.